UNUTULMAZ

1

Keyifli okumalar 💖

Telefonu makyaj masama bırakıp geriye yürüdüm. "Fazla mı oldu bu? Evlenme teklifinden haberim yok gibi olması lazım." Yusuf bir elini çenesine koyup düşünür gibi yaptı.

"O salak için çok bile." Kaşlarımı çatınca devam etti. "Aldatıldın kızım ağlattı seni. Nasıl kabul ediyorsun hala aklım almıyor. Arada onu dünyadan silsem mi diye düşünmüyor değilim." Dudaklarımı iki yana gerip telefonu elime aldım.

"En azından yanına geliyorum Yusuf." Sonunda yüzüne gerçek bi gülümseme yayılınca bende güldüm.

Yusuf Trabzon'da atanmış yüzbaşıydı ve bir aydır görüşmüyorduk. Aynı zamanda sevgilim Serkan da ordaydı ve gelemeyeceği için ben gidecektim. Bir yılı aşkın süredir sevgiliydik. Son aylarda ağzından düşmeyen evlilik meselesi ve geldiğimde benimle önemli bir şey konuşacağını söylemesinden dolayı kendi kendime gelin güvey olmuştum.

"Saat kaçta uçağa bineceksin?"

"Sekizde."

"İzin alıp seni almaya gelirim. Antalyalı kızı tek başına getirtti demesinler."

"Ben sana börek getirirken senin yaptığın laflara bak. Gelmezdim yanına ama tek taşımla hava atmak için geleceğim."

"İnşallah hava atacak bi taşın olur." Gözlerimi kısıp ekrana bakarken annem yanıma geldi.

"Kiminle konuşuyorsun, Yusuf'la mı? Nasılsın oğlum yemekler güzel mi? Bi deri bi kemik kalmışsın."

"Anne çocuk hayvan gibi ne derisi kemiği Allah aşkına." diye sızlanırken annem ağzımı kapadı.

"Yusuf konuşsun sen değil."

"İyiyim iyiyim. Yemekler de güzel Zehra teyzem ama senin yemeklerinin yeri ayrı." Yalakalıklarınu dinlememek için telefonu anneme verip ayağa kalktım.

Üzerimde olan elbiseye tekrar uzun uzun bakıp derin nefes aldım. Yarın akşam evlenme teklifi almış olacaktım. Düğün nişan her şey mükemmel olacaktı.

"Tamam oğlum kapatıyorum ben şimdi. Sahra'da çıkar birazdan geç kalmasın."

"Tamam teyze dikkat et kendine, Allah'a emanet."

"Sende oğlum." Kapatıp telefonu yatağa koyunca anneme döndüm. Bakışlarıyla beni süzünce hafiften duygulanmadım değildi.

"Kızım sen neden bu kadar eminsin evlenme teklifi edeceğine? Kendini bu kadar hazırladıktan sonra teklif etmese çok üzülürsün."

"Yusuf sen misin? Annemi geri ver." Kafasını iki yana sallayıp odadan çıktı.

Anneminds Yusufunda haklı olabileceğini biliyordum ama hissetmiştim bi kere. Emindim güzel bir şeyler konuşacağımıza.

Üzerimi değiştirip bavulumu kapadım. "Hadi kızım baban hazır geç kalmayalım."

Kafamla onaylayıp odamdan çıktım. Ayakkabılarımı giyinince anneme baktım. " Uçaktan indiğin gibi beni ara tamam mı kızım. Merak ederim. Yusuf zaten yanına gelecek."

"Tamam annem sende dikkatli ol. İlaçlarını almayı unutma." Uzunc sarılıp ayrıldık. "Görüşürüz." El sallayıp daha fazla beklemeden kapıyı kapadım.

Evden ayrıldığım çoğu zaman annem ağlardı. Üniversiteye gittiğimde depresyonluk olmuştu kadın. Onun sayesinde bende çok üzülmüş haftada bir Antalya'ya gelir olmuştum.

Arabanın önünde bekleyen babamın yanına hızla giderken kesin ağlayacağım diye düşünmeden edemiyordum. "Uzunca konuşmayacağım. İnince ara beni merak ederim. Allaha emanet yavrum."