UNUTULMAZ

2

Keyifli okumalar 💖

Eve geleli bir saat olmuştu ve şimdiden karnımı şişirmişti annem. Yıllarca yanına gelmemişim gibi davranıyordu. Aynı zamanda atama mektubu bugün geleceği için heyecanını gizleyemiyordu.

"Kızım mektubun geldi!" Duyduğum sesle telefonumu bırakıp hızlı adımlarla annemin yanına gittim. "Açsana."

Alıp dikkatle açarken güzel bi haber olması için dua ediyordum.

"Sayın Sahra Akkan," Fazla bilgi olan kısımları içimden okuyup devam ettim. "Belgeniz ve okuduğunuz üniversite için sizi tebrik edip başarılırınızın devamını dileriz. Atama sonucunuz başarısız olmuştur."

Gözlerim anında dolunca aynı sayfayı tekrar tekrar okudum.

"Kızım kaç defa okuyacaksın. Allah'a şükür başka bir şey de olabilirdi. Tekrar denersin şansınız yavrum ağlama." Yanıma gelip önüme düşen saçlarımı itti. Yüzümde olan eller göz yaşlarımı çoktan akıtmıştı.

"Ağlama kızım hayırlısı buymuş demek ki." Anne bu lafların beni daha çok ağlatıyor haberin olsun.

"Ama," Ağzımdan çıkan garip kelimeyi anlamayınca öksürüo sesimi düzelttim. "Çok çalışmıştım neden olmadı." Saçlarımı geriye itip ayağa kalktım.

"Ben bi duş alayım."

"Bende tatlı yapayım, yeriz anneli kızlı." Kafamı sallayıp burnumu çeke çeke odama gitmiştim.

Zaten gençlik yıllarımda ders çalışıp durmuştum şimdi 28 yaşımda hala işsizdim. Yusuf'a askere gidene kadar çalışmadı diye gülmüştüm ama şimdi, yıllardır çalışıyordu orda.

Yusuf'a haber vermek için arayacakken görevde olduğunu bildiğim için mesaj attım.

Siz: Atanamadım.

Kısa mesajı yazarken bile ağlıyordum ama geçeceğine eminim. Geçmek zorunda zaten. Banyoya girmeden Yusuf cevap vermişti.

Yüzbaşı Yusuf: Bekle arıyorum

"Efendim?"

"Ağlıyorsun dimi? Ağlama kızım ne olacak sana iş mi yok? Hem dinlenirsin."

"İki yıldır dinleniyorum salak Yusuf!"

"Bak şuan bunu demek istemiyordum ama askeriyenin revirinde çalışmak istersen orayla konuşabilirim."

"Ne yapacağım orda. Hem orada birileri vardır."

"Evet var ama kadın yıllardır burada. Tek başına yapıyor her şeyi arkadaş olursun ona, hemde para kazanırsın. Yan yana oluruz biz de fena mı?"

"Yok ben bi Trabzon bileti daha alırsam kendime gelemem." Gülünce bende güldüm.

"Heh şöyle ya. Güleceksin bu yaşlarda kızım."

"Tamam 'baba' ben kapatıyorum şimdi."

"Görüşürüz ve ağlamayı bırak."

"Dikkat et kendine."

"Sende."

Kapatıp telefonu yatağın üstüne attım ve duşa girdim. Çıktığımda çok daha iyiydim. Hatta ağladığım belli bile olmuyordu.

Saçlarımı kurutup annemin yanına gittim. "Geldin mi? Al tatlıları bende limonatayı alıp geliyorum bahçeye." Babamın yanına gidip tepsiyi masaya koydum.

"Kızım sana bir şey diyeceğim yani annenle ben diyeceğiz." Oturunca ikisi de yanıma geldiler.

"Madem atama işi olmadı, birkaç haftalığına Yusuf'un yanına mı gitsen? Hem kafan dağılır hemde bayadır görüşmüyordunuz."