O Benim Cennetim (BxB)

Uşak / Kadın

Eve gittiğimde sadece annem uyanıktı. "Bu saate neden dışarı çıktın?" Sorusuna bin bir türlü yalan uydurup odama geçtim ve tekrar yatağıma uzandım. Güneş doğmuştu masmavi gökyüzü gözümü alıyordu. Yorgundum ve belki uyuyabilirim diye düşündüm. Tabii, bu pek mümkün olmadı. Uyumak için her gözümü kapattığımda o anı, onu görüyordum. Bu olmamalıydı. Ben geleceğimi planlamaya çalışırken bu yönde bir planım yoktu. Ne bir erkekle, ne de bir soyluyla öpüşmek gibi bir planım hiç olmadı. Şimdi ne olacaktı? Benimle sadece eğleniyor muydu? Evet, sadece benimle eğleniyordu. Başka ne olacaktı? Beni sevemez. Ben sadece bir köylüyüm. Ben sadece bir köylüyüm. "Ben sadece bir köylüyüm.." Düşüncelerime o kadar kapılmıştım ki bana bakan kardeşimi fark etmemiştim bile. "Köylü olmanın nesi kötü ki?" Kardeşimin sesi ile kendime geldim. "H-hiçbir yeri! Köylü olmak harika! İstediğimiz her şeyi olabiliriz. Soylular ise sadece saraya bağlılar! Hahah!" Opelia bana bakıp gülünce biraz rahatladım. Çok tatlıydı! "Sanırım iyi uyuyamadın, abi." Kafamla onayladım onu. "Evet, pek iyi uyuyamadım. Hadi, şimdi gitte yüzünü yıka, uykucu!" Onu gıdıkladım ve banyoya doğru koştu. Bana da arkasından gülmek kaldı.

***

Meydana gelmiştim. Fırıncıdan birkaç ekmek aldım. Kardeşime defter ve yazması için mürekkep aldım. Kitap almak için gezgin tüccarı beklemeye başlamıştım. O sırada bir borazan sesi meydandaki herkesin dikkatini çekti.

"Sayın Pole halkı! Kralımızın oğlu saygı değer yakışıklı prens Micheal kendisine yeni bir şahsi uşak aramaktadır! Bu uşak başkentten yani sadece bu şehirden seçilecektir! Gönüllüler bu gün öğleden sonra saraya gelebilirler! Sadece 15-20 yaş arası genç erkekler gönüllü olma şansına sahiptir! Tekrar ediyorum Kralımızın oğlu..."

O tekrar ederken aklımda ki garip düşünceye engel olamadım. Benim gönüllü olacağımı mı düşünüyordu? Bunun için kim işinden olmuştu? Hayır, ona uşaklık yapmayacaktım! Babama tarlada yardım etmeliydim. Eğer gerçekten beni bekliyorsa avucunu yalayacaktı. Ne düşünüyorduysa yanlış düşünüyordu. Tüccarı bekleme keyfim kalmamıştı. Zaten bu rahatsız edici düşünce ile bir kitapta beğenemezdim. Asıl almam gerekenleri almıştım. Gerisi benim keyfim içindi. Çatamın ağzını kapattım ve Raif'i bağladığım yere doğru ilerledim.

***

"Ben uşaklıktan ne anlarım ki! Ben tarla sürmeyi biliyorum, toprağı havalandırmayı, yeni sebzeler, meyveler ekmeyi ve yetiştirmeyi biliyorum! Ayak işlerini yapamam!" Yol boyu kendi kendime söylenmiştim. Ne kadar düşünmemek istesemde zaten köyüme geldiğimde bile herkes haberi çoktan almıştı. Işıktan daha hızlı bir şey varsa o da bir bilginin yaılma hızıydı. Dedikodu da buna dahildi! Tabii kulaktan kulağa değişime uğruyordu, bilgi. Raif'i ahıra bıraktıktan sonra eve girip ekmekleri mutfağa koydum. Kardeşim okuldaydı o yüzden defter ve mürekkebi yatağının üstüne koymuştum. Annem evde değildi. Sanırsam komşuya gitmişti. Tarlada bu gün fazla iş yoktu. Sadece bir kaç ot temizlenecekti. Babam bunu tek başınada kolayca yapabilirdi. Bu yüzden tarlaya gitmeme gerek olmadığı kanısına varmıştım. Odama gittim. Böylece biraz kestirebilirdim. Tüm düşüncelere rağmen uyuyacaktım. Neden böyle aptalca düşüncelerim vardı bilmiyorum bile. Üstümü değiştirmeden, sinirler yatağıma girdim. Neye sinirlenmiştim ki? Sinirlenecek bir şey yoktu! Sadece kendine uşak arıyordu. Beni aradığı falan yoktu! Aptalca düşüncelere sahiptim o kadar!

***

Annem tarafından dürtülürken uyanmamak içi direniyordum. "Carl, uyan artık! Opelia sabah bana yakınıyordu. Arkadaşlarının ablaları, abileri onları almaya geliyormuş ama onunki gelmiyormuş diye. Kardeşini üzmede kalk bu günlük almaya git!" Elbette canım kardeşim Opelia'yı üzmek istemiyordum ama yatağım çok rahat geliyordu. Yinede bu uyuma isteğine direnip kalktım. Zaten daha fazla uyursam gece uyuyamayacaktım. Rahatlıkla kalktığım gibi okuluna gidebilirdim ama kardeşime saygım vardı. Abisi yüzünden okulda alay konusu olmasını istemiyordum bu yüzden dolabımdan en temiz ve en güzel kıyafetlerimi çıkarıp giyindim. Hava soğuk olduğu için üstüme bir ceket aldım. Annemin kürkünüde alabilirdim ama öyle şeyler giymeyi sevmiyordum.