1. BÖLÜM "AFİŞ"

22 3 0
                                    

2 subat 2023
Merhaba, bu kurguyu aslinda arkadaşımla birden aklimiza gelmesiyle yazmaya başladık, ilk defa böyle bir işe kalkışmamıştık ama ilk defa bunun için çabaladık ve bu kurguyu hayata geçirdik. Bu yuzden de bu kurgu benim ve arkadaşım için önemli ve umarım ki sizin için de önemli ve mücadele dolu bir kitap olur.

Hepinize ilham olması dileği ile...

Keyifli okumalar.

☄☄☄

                    1. BÖLÜM

"Afel 3 numaraya içecekleri götürürmüsün? "

"Götürürüm tabi ki."

Elindeki içecekleri aldım ve 3 numaralı masaya bırakmak için ilerledim. Masaya içecekleri koydum. Adamın ters bakışları beni rahatsız etmişti doğrusu bir bokluk çıkmayacağını umarak tepsiyi alıp mutfağa gittim.

 Bir kaç dakika sonra yüksek bir sesle "Hesap."
diye bir ses duymamın ardından adisyonu alıp içeriye girdim , yine 3 numaralı masaydı, hesabı masaya bırakmak için elimi uzattım adamın elimi tutarak "Numara versene yavrum ya."
Lafını duyduktan sonra sakin kalmak pek mümkün değildi. Yumruğu koymak isterdim ama kovulmak istemiyorum o yüzden sakince;

"Beyfendi laflarınıza dikkat edin lütfen" diyerek uyardım anlayacağını umarak.

"Dikkat etmezsem nolur?." ananın amı olur.

Birden elini kalçamda hissedince benim şarteller atti tabii, elini sertçe tutup arkaya doğru döndürdüm. Herkesin ayağa kalmasıyla serserinin masum rolüne kesilmesi bir olmuştu. Patron içeriye girdi o ara tabi o kadar ses...

 "Nasıl çalışanlarınız var sizin?! hesap istedim diye kolumu kıracak neredeyse."

piç kurusu hala konuşuyor utanmadan.

 "Hayır yalan söylüyor beni rahatsız ediyor-" cümlemi tamamlamadan, patron "kovuldun benim böyle çalışana ihtiyacım yok." dedi.

Üzerimde ki önlüğü sandalyeye fırlatarak çantamı alıp çıktım.  Şaşırmamıştım haksızlığın dibine vurulduğu bu yerde asıl beni savunmaları şaşırtıcı olurdu.

Eve gitmek istiyordum bu yüzden durağa doğru hızlı adımlar atmaya başladım. Bu ayın 3. kovulması da hayırlı olsun artık bana. Ne bok yiyecektim şimdi ben, zaten kirayı zar zor ödüyorum.

Seslice ofladım durağa yaklaşınca kenarda ki banka oturdum ve ayaklarımı sallamaya başladım. Etrafa bakınırken, duvardaki mavi afiş dikkatimi çekti.

Yavaşça ayağa kalkıp afişi elime aldım. Afişin üzerinde ki nasa yazısını görünce şaşırdım ve heyecanlandım.

İlk defa mezun olduğum bölümle ilgili olan bir afiş -Türkiye'm sağolsun iş imkanları hat safhada olunca(!)- görünce tabi ki böyle hissedicektim.

Otobüsün yaklaştığını görünce hızlıca afişi çantama attım ve otobüse bindim.

Eveeeeet ilk bölümün de sonuna gelmiş bulunmaktayız, hepimize hayırlı uğurlu olsunn

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Eveeeeet ilk bölümün de sonuna gelmiş bulunmaktayız, hepimize hayırlı uğurlu olsunn. Umarım bu kurgu tutar cidden hayalimiz. Ayrica lütfen yıldızlamayı unutmayın.

yıldızlı günler dileriz...

BAŞKA BİR EVRENDE|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin