"සාරීකි පෝලසා...කබි නාච කියා රේ..කබි චෝද දියා දිල්..."
"යාහ් යාහ්...උදේම ඔන් කලාද කැඩිච්ච රේඩියෝ එක...."
"ආශ්...ඔම්මා..මට අපහාස කරන්නෙපා හොදද...මාත් දවසක හියුන් වගේ රටක් ආදරේ කරන ගායකයෙක් උනාම ඔයාට ඇඩෙන්නේ..."
"හනේ...ඔව් ඔව්..එදාට මට ඇඩේවී..ඔයා මතක් කරලා මට ලේන්සුවක් දෙන්න හොදද..."
"හරි ඔයා එදාට මට ඒක මතක් කරන්නකො..😃"
"ඔයා ඔය කොහෙ යන්නද ලෑස්ති වෙලා ඉන්නේ.."
"ටවුන් එකේ සින්දුවක් කියලා කීයක් හරි හම්බකරගන්න යන්න...හොදයි නේද මන්"
"මන් සීරියස් අහන දේවල් විහිලුවට ගන්න එපා කියලා මන් ඔයාට කියලා තීනවා.."
"අනේ ඉතිම් සුදූ...මන් ඔයාට රෑ කිව්වනේ මන් අද සුදුබෝලේගෙ ගෙදර යනවා කියලා.."
"අහ්..අර ප්‍රොෆෙසර් ජින්ගෙන් පාඩම් වගයක් අහගන්න..."
"ඕ..😁.."
"එයාගේන් සෝස් පෑන් පාරක් කන්නේ නැතිව පරිස්සමට ගෙදර එන්න ඕනි හොදද..."
"හරී...ඒක නෙමේ ඔම්මා..මොනා හරි කරවෙනවද..."
"දෙයියනේ මගේ කෑම එක...🤯"
ඔම්මා එක සැරේම මගේ රූම් එකෙන් එලියට දුවලා පඩිපෙල බහිද්දි මාත් එයා පස්සෙන් ගියා..
"කෑම ටිකනම් සුබර්බ් ඔම්මා.."
"ඔව් ඔම්මා..කර රහට තීන නිසා අමුතුම ටේස්ට් එකක් තීන්නේ..."
හියුන්ගි මාපට ඇගිල්ල උලුක් කරන ගමන් එහෙම කියද්දි ඔම්මා මට රැව්වනේ රැවිල්ලක් පිච්චිලා යන්නම..
"මගෙ ඔම්මා සුදු..ඇයි රවන්නේ සුදු..මන් පව්නේ සුදූ..."
"යනවා යන්න...ඔය බටර් මදි මාව රවට්ටන්න.."
"ආදරේ හිතෙනවා දැක්කම දෙවගන වාගේ ලා...ස්සනයි...පොඩ්ඩක් ඉන්න සුදෝ මා එනවා ලගටම දැන් හොදයි...හුවෑ ඔම්මා ඔහොම ඉන්නකෝ.."
ඔම්මා එයාගේ කම්මුල්වල තිබ්බ මගේ අත්දෙක ගසලා කෑම මේසෙන් නැගිටිද්දි මාත් නැගිටලා සින්දුවකුත් මුමුන මුමුන එයා පස්සෙන් දිව්වා...
