Seint (စိမ့်) << Completed >>

9

စိမ့်။

အပိုင်း (၉)

လက်ကနာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ အချိန်က နာရီဝက်လောက်လိုနေသေးတာမို့ လေယာဉ်ကွင်းထဲက ခုံတန်းလေးမှာ ထိုင်ကာ ဖုန်းကို လိုင်းဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ စိမ့်က ရှိမနေပါဘူး။ အင်းလေ စိမ့် ဆိုတာ Facebook Acc သာဖွင့်ထားတာ။ တစ်နေ့မှ တစ်ခါ ခနလေးပဲ လိုင်းတက်ကာ ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ ခနနေပြီး ပြန်ဆင်းသွားတဲ့သူလေ။ ပုံလဲတစ်ခါမှ မတင်ဘူး။

မျိုးသက်နဲ့ အတူ အေးဂျင့် တစ်ခုထဲမှ ဂျပန်ကို သွားမယ့် နောက်ထပ် ကောင်လေး နှစ်ယောက်လဲပါသေးတယ်။ သူတို့က အချင်းချင်းရင်းနှီးပုံရတယ်။ မျိုးသက်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း မှာထိုင်နေရင်း စကားတွေ ပြောနေကြတယ်။ မျိုးသက် သက်ပြင်းကို ချလိုက်ရင်း ဖုန်းကိုသာ ပြန်ကြည့်နေလိုက် မိပါတယ်။

ဒါက အရာရာကို ခနတာမေ့ပျောက် ဖို့ အကောင်းဆုံး အရာပဲလေ။

………………………….

“မင်း မင်း အဲဒါဘာလုပ်တာလဲ စိုင်းကို။ အခုချက်ခြင်း လွှတ်ပေးစမ်း။”

စိမ့် အနီးကပ် စိုင်းကို ဗိုက်ကို လက်သီးတစ်လုံး ပစ်သွင်းလိုက်ပေမယ့် စိုင်းကိုက နောက်ကို ဆုတ်လိုက်တာမို့ လက်သီးက မထိလိုက်။ ဝင်လာတဲ့ စိမ့် လက်ကို စိုင်းကို လက်ကောက်ဝတ်ကနေ ကိုင်လိုက်ကာ အရှေ့ကို စောင့်ဆွဲလိုက်ပေမယ့် စိမ့် သတိနဲ့ ရပ်နေတာမို့ လှုပ်လို့သာ သွားပေမယ့် ယိုင်မသွားပေ။ လက်ကောက်ဝတ်ကို ကိုင်ခံထားရတာမို့ စိမ့် လက်သီးကို ကျစ်နေအောင် စုပ်ပြီး အားနဲ့လက်ကို လှည့်လိုက်ကာ စိုင်းကိုရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ပြန်ပြီးပတ်ကာ ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ စိုင်းကို လှစ်ခနဲ ပြုံးလိုက်ပေမယ့် စိမ့်က ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ရှားလိုက်ပါတယ်။

စိုင်းကိုရဲ့ ပေါင်ကို ခြေတစ်ဖက်ထောက်ကာ လူကိုကျော်ပြီး တစ်ပတ်ကျွန်းထိုး ချလိုက်ချိန်မှာ စိုင်းကိုကလည်း ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လျှိုလိုက်ပြီးသား ဖြစ်နေ တာမို့ လက်က လိမ်မသွားပဲ တစ်ယောက်လက်ကို တစ်ယောက်ကိုင်ထား လျက်သားက တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်နေမိပြန်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ချင်း လိမ်ကာ လက်ကောက်ဝတ်တွေကို ကိုင်ထားရင်း တစ်ယောက်ရဲ့ ပျော့ကွက် အားနည်းချက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်နေမိတယ်။ သူတို့ မျက်လုံးချင်း ကြည့်နေပေမယ့် လူတွေကတော့ စက်ဝိုင်းလို ဖြေးညင်းစွာ လည်နေပါတယ်။