Blue&Grey {TaeKook} (Düzenlendi)

8•

---'

Birkaç dakika sonra dışardan gelen sesli motor gürültüsüyle camdan baktım. Beş tane lüks araba hızla Taehyung'un bahçesine girmişti.

Ağzım hafif açılmıştı. Arabalar çok iyiydi lan, acaba bende mi mafya olsam?

Bahçeye ilk giren Jimin'in arabası olmalıydı ki hemen park edip eve koşmaya başladı. Taehyungla çok güzel bir bağları vardı cidden.

Hızla zile basılmasıyla kapıyı açtım. Jimin endişeli yüz ifadesiyle bana sarıldı ve hiçbirşey demeden içeri gitti hızlı adımlarla. Telaştandı herhalde.

Diğerleri de içeri girince kapıyı kapattım ve içeri gittim. "Ne oldu?"dedi Jimin. "Jungkook'a herşeyi nasıl anlattın?"

"Jimin, sakin ol biraz."dedi N- heh Namjoon. Şu çocuğun adını bir an önce ezberlemeliydim. Hepimiz koltuğa oturduk ve Taehyung'un açtığı ses kaydını dinlemeye başladık.

"Adam bana V diye seslenince kaydetmeye başladım."

Konuşmanın Taehyung kısmına hakimdim çünkü bir anda yataktan kalkınca uyanmıştım ve telaşlanmıştım.

Elleriyle yüzünü ovdu ve derin bir nefes alıp kayıdı kapattı bitince. "Bu adam her kimse benim olana göz koymuş." Onun olan mı?

Jungkook kendine gel.

"Hyunjin'i kurtarmamız lazım..."dedim sessizce. Taehyung hızla bana döndü.

"Seni hiçkimseye vermiyorum Jungkook anladın mı?"

"Taehyung,"dedim ve derin bir nefes aldım. "Sen ve Jimin'in arasında ne varsa Hyunjin ve benim aramda da o var. Anlayabiliyor musun?"

Bu sefer durmuştu. Hyunjin'in benim için önemini daha iyi anlamıştı şimdi. "Başka bir yolu olmalı."dedi, neredeyse yalvaracaktı. "Seni kaybetmek istemiyorum Jungkook."

"Arkadaşlar, en aşık sizsiniz tamam da ayıp oluyor şimdi. İşimizi halledelim çıkacağız bir zaten."

"Seokjin haklı."dedi Namjoon.

"Jungkook'u verirken ateş açsak?"dedi Hoseok. Yoongi atıldı söze. "Eğer ateş açarsak Jungkook ve Hyunjin zarar görebilir."

"Beni vermekten başka çareniz yok..."

"Olmalı."dedi Taehyung.

---'

"Adam hatta olmadığı sürece yerini bulamam."diyordu Seokjin. Ben ve Taehyung delirmek üzereydik.

Taehyung hızla koltuğa oturdu ve dizini sallamaya başladı. Bu ikimiz içinde zordu. O beni vermek istemiyordu bende dostumu kurtarmak istiyordum.

Bir anda Taehyung'un telefonu çaldı. Herkes dikkat kesilmişti. "Bu o." Hoparlörü açtı, arkadan silah sesi geliyordu.

"Sana çocuğu getir dedim! Adam gönder demedim V!" Nefes nefeseydi adam.

"Ne zırvalıyorsun yine? Ben kimseyi göndermedim."

"O zaman gelen yedi kişi kimdi?" Yedi kişi mi?

"Benden başka düşmanların da var demek."dedi soğuk bir sesle.

"A-ama nasıl? O adamla böyle anlaş-" Gelen silah sesiyle kulaklarımı kapatmıştım. Taehyung elini dizime koydu.

"Kiminle böyle anlaşmadın?!" Namjoon konuşmaya başladı. "Taehyung, onu öldürdüler."
Taehyung sabır dilenir gibi nefes aldı ve saçlarını karıştırdı. Hepimizin umudu kesilmişken biri konuşmaya başladı.

"Merhaba, ben Lee Felix."

Hepimiz durmuş birbirimize bakıyorduk.

Felix, Hyunjin'in sevdiği çocuk... "Felix, ben Jungkook. Hyunjin iyi mi?"