9|Kavga

3.1K 359 215
                                    

Oy ve yorum atmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim.

Öpüldünüz, Efes'in zır delileri.

"Dalgalarda var bir hüzün, bağla betonu suya atla."

Kulağımda ki kulaklık aniden nazikçe çekildiğinde irkildim, karşımda endişeyle duran Gündüz'e baktım.

Şu anda öğle arasındaydık ve ben Gündüz ile yerimiz olan çatıdaydım.

"Neden beni beklemedin?" dedi elinde ki tostu bana uzattırken, bacaklarımı kendime çekerek bir şey demeden yere bakmaya devam ettim.

"Efes.. sen iyi misin?" diyen endişeli sesi duyduğumda kendimden nefret ettim, onu üzüyordum.

"Hm.. anlaşılan birisi canımı üzmüş." dedi tostları kenara koyarak ve sonrasında başını benim gibi dizlerime yasladı.

Platin saçları dikkadimi çekerken naidren taktığı septumlarından birini takmıştı, daha önce septum taktığını söylese de daha hiç görmemiştim.

"Söyle bakalım, bebeğimi kim üzmüş?" dediğinde yutkundum.

Bebeği..

"Ben.." dedim kısık bir mırıltıyla aklıma gelen anılarla gözlerim dolarken o da endişeyle bana bakıyordu.

Gözlerine baktığımda içimde kırılgan bir cesaret ışığı hissetim.

"Kantinde seni beklerken Eser geldi yanıma.." dedim ve titreyen ellerimi gizlemek için kapşonlumu çekmeye çalıştım.

İzin vermedi, ellerimi tuttu ve cesaret verircesine bana baktı.

"Bana bazı şeyler dedi.." dediğimde kaşları çatılmıştı, ben ise yutkundum.

"Neler dedi canım?" dedi sakin ve yatıştırıcı bir sesle.

"Bana dedi ki ben senin etrafında gezinen aptal bir.. orospuymuşum ayrıca sen benim hakkımda onunla konuşup alay etmişsin." dediğinde gözleri öfke ile dolmuştu.

"Ben inanmadım ama ona bir de iğrenç bir vücuda sahip olduğumu ve.. ölsem kimsenin üzülmeyeceğini söyledi." dedim sonlara doğru durgunlaşan sesi ile.

"Ayrıca ona göre okula bile gelmemem gerekiyormuşum, iğrenç vücudum onun olsaymış evden dışarı çıkmazmış." dediğimde gözlerinde her geçen gün artan sertlik vardı.

"Bebeğim, bunların hepsi birer yalan ayrıca vücudun ve sen çok güzelsin." dediğinde başımla onayladım onu.

Konuşmak istemiyorum yine kırgınlığım sesimi kesmişti.

"Sen mükemmelsin ayrıca senin peşinden koşan benim sen değilsin." dedi kıkırtıyla bana sarılarak.

Ellerim sırtını bulduğunda titrekçe bir nefes aldım, kriz geçirmek istemiyordum ama acıyla kasılan kalbim bir krizi haber veriyordu.

"Ben.. üzüldüm." dediğimde saçlarımda hissettiğim ellerle yüzümü omzuna gömdüm.

"Üzülmen doğal ben o şerefsizin a- ayağına fil düşsürsemde keşke seni bir daha üzmeye cesareti olmasa." dedi saçlarımı okşayarak.

Sıcak ve nazik elleri siyah saçlarımı okşuyor, canımı yakmıyordu.

Yanımda küfretmemeye çalışıyordu çünkü korkmamı istemiyordu, o her zaman beni düşünüyordu.

"Keşke seni alıp gidebilsem buradan." dedi fısıltıyla.

Acı ile kasılan kalbim hafifçe sakinleşmeye başlarken o ise fısıltıyla devam etti.

Kaybolmuş| Aile (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin