ANAOKULU

•1•

Merhaba kitabın ilk bölümüne hoş geldiniz bu bölüm sadece bölüm olarak 1175 kelime oldu. Ben bu kadar büyük bir çıkış beklemiyordum kendimden açıkçası. Her neyse vote ve özellikle diğer kitapta hiç yapmadığınız yorumları bekliyorum.
💝İyi Okumalar💝

"Konumu bekliyorum hızlı ol."

"Tamam Karan Bey, gönderiyorum."

Bir süre sonra telefona gelen konuma baktım ve oraya doğru ilerlemeye başladım. Konumun olduğu yere geldiğimde arabadan indim ve hiç beklemeden yürümeye başladım. Deniz Feneri Anaokulu.

İçeriye girdiğimde bankalardan birine oturdum ve beklemeye başladım. Bir süre kapıdan arkasında küçük çocuklarla bi kadın çıktı. Ecrin'in öğretmenini tanımadığım için bu kadının Ecrin'in öğretmeni mi değil mi bilmiyordum.

Kadın önüne gelen velilerin çocuklarını onlara teslim ediyordu daha fazla orayla ilgilenmeyip kapıdan içeriye baktım. İçeride çocukların gülüşme ve ayak sesleri burdan duyuluyordu. Belki ecrini görürüm umuduyla içeriye bakmaya devam ettim. Biraz içeriye baktıktan sonra bir ağlama sesi geldi. Ecrin mi diye düşünürken biraz önce öğrencileri velilerine veren kadın ayağındaki siyah topuklu botlarla koşarak içeri girdi. Dikkatimi içeriye verip hem onları dinledim hemde izledim."Asya tatlım Ecrin den özür diler misin?" Dedi bir kadın. Hemen ayağa kalkıp içeriye girdim. "Ecrin gel buraya." Dedim ve dizimin üstüne çöküp kollarımı açtım. Kadın Ecrin'in kolunu tutup" beyefendi siz kimsiniz de bize emanet edilen bir çocuğu yanınıza çağırıyosunuz. Ayrıca içeriye neden girdiniz."dedi bunları derken Ecrin'i kucağına almıştı. Bu biraz önce dışarıda olan kadındı. O bunları söylerken bende çaktırmadan kadına yan bir bakış attım küçümser gibi. Sonra gözlerine bakıp güldüm. Ben mi Ecrin'in kimi oluyorum.

"Asıl siz nasıl benim size emanet ettiğim çocuğu benden korursunuz. Ben Ecrin'in velisiyim." Dedim. Ecrin kadının kucağından inip benim yanıma koştu. Onu kucağıma alıp etrafımda bir tur döndürüp yanağına küçük bi öpücük kondurdum."kusura bakmayın ben sizi ilk defa görüyorum. Çocukları herkesin yanına yaklaştırmadığımız için size öyle söyledim. Kusura bakmayın." Dedi. Kadına cevap vermeyip Ecrin'e baktım ağlamış gibi görünüyordu."siz benden özür dileyeceğinize Ecrin'e ne olduğunu açıklayı"dedim. Ecrin'e dönüp "Ecrin iyimisin tatlım bir şey mi oldu?" diye sordum. O sırada içeriden bir çocuk ağlayarak yanıma geldi ve"Ecrin bana vurdu. Seni anneme soyliycem Ecrinn."dedi. Ben Ecrin'e baktığımda daha çok ağladığını gördüm. Ecrin böyle bir şey yaptıysa bir nedeni vardır diye düşünüp Ecrin'e baktım o küçük kızın dediği şeyden korktuğu için mi bu kadar ağlıyordu?

Kafasını omzuma koyan Ecrin'e baktım. Hayır. Ecrin bunu yapmamıştı çünkü belime sardığı dizinde kan vardı. Diz üstü çöküp Ecrin'i dizime oturttum ve dizine baktım. Kafamı öğretmenine kaldırıp baktığımda tam hesap soracaktım ki kadın koşarak uzaklaştı. Ecrin'e dönüp "tatlım korkma gel biz çantanı alıp çıkalım dedim. Ayağa kalkıp Ecrin'i de aldım. Ecrin'in tarifiyle çantasının olduğu yere gidip çantasını aldık. Arkamı döndüm ve Ecrinle beraber kapıya doğru yürüdük kapıya geldiğimizde demin oturduğum banktaki kadın bana seslendi. Bu Ecrin'in yanındaki öğretmeniydi.

"Beyefendi Ecrin'i indirin dizi mikrop kapmasın pansuman yapalım." Dedi karşısına oturdum ve Ecrin'i yine dizime oturttum banktaki pamuğa bir şeyler döktüğünde Ecrin'in dizine sürecekti ki elinden pamuğu alıp ben Ecrin'in dizine yavaşça sürmeye başladım. Ecrin minik elleriyle sarı şortunun ucunu sıkıyordu kadın Ecrin'in çenesini tuttu ve göz yaşlarını sildi "ağlama güzelim, geçti" dedi ve şortunu sıktığı ellerini tuttu. Yara bandını hafifçe yapıştırıp Ecrin'in minik yanaklarını öptüm. "O küçük kıza Ecrin'in vurmadığını biliyorsunuzdur umarım." dedim Ecrin'in öğretmenine kadın sakin
bir şekilde "o Ecrin'i ittirmiş sanırım kusura bakmayın siz Ecrin'i alıp gidebilirsiniz ben annesiyle konuşucam bundan emin olabilirsiniz." Dedi. Onaylayıp ayağa kalktığımda kadın da kalktı ve elini uzattı. " Ben Nisa, Nisa AYBAR. Ecrin'in sınıf öğretmeniyim. Sınıfıyla hep ben ilgileniyorum." Dedi kadın gülümseyerek. Elimi uzatıp bende konuştum " ben Karan , Karan KARATAŞ. Ecrin'in dayısı aynı zamanda velisiyim." Dedim ve elini sıktım.