Somi's POV:
Εχει περασει καμια ωρα απο αυτο που εγινε και εγω με τον Jisung ειμαστε στο αστυνομικο τμημα για να εξηγησουμε τι εγινε. Αφου το εξηγησαμε να μην τα πολυλογω η Hyunbin κλειστηκε μεσα για 1 χρονο. (δν ξερω πως παει λεω στην τυχη😂)
Καθως περπατουσαμε στο αμαξι προσεξα οτι ο Jisung με κοιταγε περιεργα.
Jisung: Ολα καλα?
Somi: Ναι. Γιατι ρωτας?
Jisung: Φαινεσαι στενοχωριμενη
Somi: Οχι δεν ειμαι. Αγχωμενη ειμαι. Με αυτη την πατατα που εκανα πως θα ξαναεμφανιστω μπροστα στον Minho?
Jisung: Ο Minho ειναι ξεχασιαρης, μην αγχωνεσαι..•Time skip•
Φτασαμε εξω απο το σπιτι, ολοι ηταν εξω στην αυλη, μαζι κι ο Minho. Αχ παναγια μου. Ρεζιλι.
Ανοιξα διστακτικα την πορτα της αυλης και μπηκα μεσα. Οταν με ειδε ο Minho, φανηκε σαν να κρατησε το γελιο του. Μα καλα, πως γινεται να γελαει μετα απο τετοιες καταστασεις που περασαμε με τον Jisung? Εμενα παντως μου εμεινε τραυμα. Και οχι μικρο τραυμα. Μεγαλο τραυμα.
Somi: Μη τολμησεις και γελασεις, θα σε αποκεφαλλισω..
Οταν τελειωσα να μιλαω τον επιασε νευρικο. Αυτος δεν επρεπε να γινει κποπ ιδολ, επρεπε να γινει κλοουν. Αντε.
Somi: Παιδι μου το καταλαβαινεις οτι δεν ειναι για γελια αυτο? Για κλαματα ειναι.
Minho: Η... η εκφραση.. σου...
Somi: Τι εχει η εκφραση μου?
Minho: Ειναι αστεια..Εκει σταματησε να γελαει.
Somi: Τι εγινε καλε? Γιατι σταματησες?
Minho: Κ-κοιτα πισω σου..Μολις γυρισα πισω μου πατησα μια τσιριδα.
Somi: ΚΛΟΟΥΝ! ΒΟΗΘΕΙΑ!
Φωναξα και αρχισα να τρεχω ολη την αυλη καμια 6αρια φορες καθως αυτος ο κλοουν με κυνηγουσε. Οταν σταματησα αυτος στεκοταν πισω μου και οταν τον κοιταξα εβγαλε την μασκα του. Η μαλλον την μασκα της.
Somi: ΕΛΕΟΣ ΡΕ MARIE!
Και εκει γελασαμε ολοι. Τελικα ειναι πολυ ωραιο να εχεις 9 φιλους και οχι μονο μια κολλητη.
ΧΕΛΛΟ ΧΕΛΛΟ. Ναι το καταλαβα οτι ειναι μικρο αλλα αναγκαστικα επρεπε να ανεβασω κατι γτ σας το ειχα υποσχεθει. Αντε μπαι<3
ESTÁS LEYENDO
your smile || l.mh. (completed)
Fanfic"Μαρεσει πολυ το χαμογελο σου" "Σε ευχαριστω.."