KIRMIZI ÇİZGİLERİN ARASINDA

''Kırmızı Çizgilerin Arasında''

Benden vazgeçmeyenler var. Görüyorum ve şaşırıyorum. Ama güzel hissettirdi. Sokak Çetelerine şuan yazamıyorum. Belki ben ona başlayana kadar bunu okumak istersiniz. Biraz yeni bir Şira... Ve işte Kırmızı Çizgilerin Arasında tanıtım kısmıyla sizlerle... 

Sizi Seviyorum... 
-Şira

Lavinia'nın şarkı listesinden; Can Güngör- Yalnız ölmek

🌺

''Neden yaptın bunu? ''

Göğsüm sıkıştı. Konuşmadan önce yutkundum. Buraya her gelişimde geriliyordum. Güya biriyle konuşmak iyi gelecekti. İyi gelip gelmediğinden emin değilim. Konuşmaktan kaçınmanın bir faydası yoktu. Cevap vermesem de üstüme gelecekti. Beni konuşturana kadar pes etmeyecekti. ''Birinin gerçek düşüncelerimi, hislerimi bilme ihtimali beni korkuttu. ''

Cevabım kendisini tatmin etmemiş olmalıydı ki tekrar etti. ''Korkuttu. Tam olarak hissettiğin bu muydu? ''

Kafamı salladım. ''Evet'' diye yarım ağız mırıldandım. Duyup duymadığından bile emin değildim. Bakışlarım ellerimdeydi. Tırnağımla etime bastırdım. ''Tam olarak buydu. '' dedim. Bu sefer kelimelerin ağzımdan daha güçlü çıktığını umut ediyordum. 

''Peki, bu aralar öfke durumun nasıl? '' Önündeki deftere bir şeyler karalarken bir yandan da benden cevap bekliyordu. Soruları hiçbir zaman bitmiyordu. Hep dahası vardı. Her seferinde daha fazlası. 

''Yeni ilaçlar beni hissizleştiriyor. Kendimi kesmiyorum bu aralar. Daha çok uyuyorum. '' 

''Ne kadar hissizleşiyorsun? '' Merakla ve samimi bir gülümsemeyle vereceğim cevabı bekliyordu. İyi bir kadındı. Mesleği gereği hastasıyla olan konuşmaları başka birine anlatamayacağını bilmek beni rahatlatıyordu. Başkalarına asla anlatmayacağım birçok şeyi bilen tek kişiydi. 

Ben düşüncelere dalmışken sorusunu tekrarladı. ''Masalcım, ne kadar hissizleşiyorsun? '' Bu isimden her duyduğumda nefret ediyorum. Benim masal gibi bir hayatım yok. Bunu neden anlamıyor ve hep aynı isimle sesleniyordu. Umursamamaya çalıştım. Ona yine bana Lavinia diye seslenmesi gerektiğini hatırlatsam bunu umursamayacaktı. Uzatmadan sorusunu yanıtladım. 

''Ruhumun attığı tiz çığlıkları duyamayacak kadar. ''