29.Bölüm

195 18 9
                                    

- Mahekeme Günü - 

Herkes adliyede duruşma saatini bekliyordu o sırada Ali'de getirilmiş Ekim'i gördüğünde gülümsemesi Kanat için bardağı taşıran son damla olmuştu 

Kanat : HALA GÜLÜYOR YA 

Ekim : Kanat lütfen

Süreyya: Yaktınız oğlumun başını

Ömer : Hanım abla bak ortam gergin zaten sende deli etme

Orhan : Hala nasıl savunuyorsun o oğlunu. Ya şu kıza yazık değil mi ne hale getirdi daha yeni toparlandı gitti şu çocuğun kaza yapmasına sebep oldu ölümden döndü daha ne savunuyorsun sen bunu

Herkes salona girdiğinde dava görülmüş Ali'ye 7 sene hapis cezası verilmişti

Ali : Bekle beni sevgilim geri

Kanat : SENİN BEN-

Ekim : Tamam sakin ol 

Ali götürüldükten sonra Ömer ve İlhan kardeşlerine sıkıca sarılırlar uzun zaman sonra gerçekten rahat bir nefes almışlardı 

İlhan : Bitti artık 

Ömer : Bana bak bücür cadı azıcık gül ya

Ekim : Ya sen çok pisliksin ya 

İlhan : Tamam ya hadi 

Kanat : Biz müsadenizi istesek 

Ömer : Nereye 

Ekim : Azıcık dolaşıcaz 

Ömer : Neden 

Rüya : Ya bi sus sen hadi siz gidin 

Gençler gittiğinde Ömer dik dik kardeşine bakıyordu 

İlhan : Ne var ya 

Ömer : Lan sen neden bu kadar yumuşak başlısın 

Sibel : Senin gibi mağra kaçkınımı olsun Ömer 

Rüya : Dimi ama 

Ömer : Ya hangi abi kardeşinin sevgilisini sever ya. Bu abilik kanunlarına aykırı ya 

İlhan : Çok konuşmada yürü be 

Kolundan sürükleyerek çıkarmıştı onu Ömer çaktırmasada aslında çoktan Kanat'ı benimsemişti sadece kardeşini paylaşamıyordu bir türlü 

- Gençler - 

Adliyeden çıktıkları gibi arablara atlayıp güzel bir kafeye gitmişler resmen bir kutlama vardı Ali'nin ceza almasından dolayı

Ozan : Allahın manyağı resmen sabır sınadı 

Kanat : Sorma bir şey yapmamada izin vermediniz zaten 

Ekim : Kanat tamam gereken 

Melisa : Geçti gitti artık hadi eğlenmemize bakalım 

Kanat : Ama kusura bakmayın biz sizi ekicez 

Ekim : Ekicez derken 

Bekir : Oooo enişte 

Kanat : Hadi biz kaçtık 

Ekim'i elinden tuttuğu gibi arabaya bindirip hemen yola koyulmuştu ekim ise şaşkınlıkla baka kalmıştı

Kanat : Neden öyle bakıyorsun 

Ekim : Resmen beni arkadaşlarımızın yanından kaçırdın ya 

Kanat : Sinemaya gidicez işte 

Ekim : Sinemaya ama iyice şehir dışına çıktık neredeyse 

Kanat : Açık hava sinemmasına gidiyoruz hatta kalıcaz da 

Ekim : Kalıcaz da. Sen yürek yedin galiba 

Kanat : Yani Ömer abi biraz canımı okuyabilir ama ben işimi garanti altına aldım

Ekim : Nasıl oldu peki o 

Kanat : İlhan abi 

Ekim : Sen var ya çok fenasın 

Gülerek yollarında devam ettikten kısa bir süre sonrada gereken yere gelmişlerdi Kanat gereken herşeyi ayarlamış ortam gerçekten çok güzel bir ortam vardı 

Gülerek yollarında devam ettikten kısa bir süre sonrada gereken yere gelmişlerdi Kanat gereken herşeyi ayarlamış ortam gerçekten çok güzel bir ortam vardı 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ekim : Vayyy 

Kanat : Eee bunu biz hak ettik zaten dimi 

Battaniyelere sarılıp sandalyelere geçip filimi izlemişler şimdide gökyüzündeki yıldızlara bakıyorlardı 

Ekim : Bu gün ceza açıklanmadan önce çok korktum biliyormusun 

Kanat : Neden 

Ekim : Genelde oluyor ya kravat taktıklarında az ceza alıyorlar ya 

Kanat : Ali'diye bir iartık hayatımız yok olmuycakta. Sadece sen ve ben varız 

Ekim : Bide Ömer abim 

Kanat : Bide o doğru 

Ekim : Kanat 

Kanat : Efendim 

Ekim : Seni çok seviyorum 

Bunu duymak gülümsemesine yetmişti bile gamzelerinden öpüldüğü anda bir süre bakıştıktan sonra dudakları birleşmiş uzun bir öpüşmeden sonra beraber içeri geçmişler. Ekim elleri titreyerek gömleği açmış Kanat'ta kazağını çıkardıktan sonra yara izine uzunca bakıp öpmüştü sanki iyileştirmek ister gibi 

- Ertesi Sabah - 

Sibel ve İlhan beraber restorana gelmişler hesapları kontrol ediyorlardı ama Sibel kendini hiç iyi his etmiyordu 

İlhan : Hayatım iyi misin 

Sibel : Bilmiyorum 

İlhan : Senin renginde atmış 

Sibel : İlhan

İlhan : Ne oldu 

Sibel : Suyum geldi 

İlhan : Tamam aşkım sakin ol hemeb hastaneye gidicez 

Sibel : Çok erken daha 7 aylıklar İlhan 

Yol boyu ağlamıştı neredeyse İlhan'da çok korkuyordu ya çocuklarına bir şey olursa. Bunun korkusu bile yetmişti annesini şimdi çok iyi anlamıştı 

İlk AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin