Kabanata 32

1.4K 15 2
                                    

Dedicated to: simplychummy

Kabanata 32

Nagising ako ng may tumawag sa cellphone ko si Momy. Momy ni daniel.

"Hello mom" inaantok kung bungad.
Nabitawan ko ang cellphone ko sa sinabi ni momy. At biglang napabangon at eksaktong nagising rin ang asawa ko.

"Why" kalmado nyang tanong.
"Babe kailangan na nating bumalik ng pilipinas si Eisha n-nakibnap" umiiyak kung turan. "What?!" Dali dali kaming nag si pag ayos ng gamit mabuti nalang at hindi masyadong nakakalat ang gamit namin.Nang maayos na lahat agad kaming bumaba ng building mabuti nalang at may taxi na sa harap kaya nagpa hatid kami sa airport.

Hindi talaga ako mapakali ng bumaba ang eroplano namin sa pilipinas nong nasa eroplano palang ako parang gusto kuna lang maglaho sana talaga walang masamang mangyari sa anak ko kung sino man ang kumuha sa kanya. Dahil hindi ko mapapa tawad ang mga taong may kinalaman sa pagka wala nya ngayon. "Babe calm down".

"Paano ako hihinahon yung anak natin nakibnap! Sa tingin mo makaka pag pa hinahon pako sa lagay nato! Hindi dahil yung anak lang natin yung iniisip ko" umiiyak kung sagot ng makasakay sa kotse. Hinatid kami ng nagsundo samin sa mansyon ng mga magulang ko dahil pinaulan ng bala ang mansyon nila daniel mabuti nalang at walang masyadong nasaktan na mga tao sa kanila oo yung iba nadaplisan pero wala namang namatay mabuti nalang andoon si jasmine marunong gumamit ng baril. Para mag protekta sa kanila. Pero ang pinag tataka kulang paano nalaman ng kalaban ang pasikot sikot ng mansyon nila kung wala namang ibang tao roon. Ibig sabihin lang to. May taksil sa pamilya nila at kung sino man yun malalagot sya sakin.

"J" Bungad agad sa akin ni Jasmine. Na umiiyak pero kalmado. "I-Im sorry I can't protec-" hindi nya natapos ang sasabihin nya ng bigla akong yumakap sa kanya. "It's my fault J, I didn't look after my nephew properly".

"Wala kang kasalanan Jasmine, walang dapat sisihin dito kundi ako. Alam ko na ipinagkatiwala ko ang mga anak ko sa inyo. Pero dapat kasi ako dapat nag babantay at nag aalaga.hindi ang ibang tao. Isa akong iresponsabling ina" The crying got louder, which is why mommy and daddy, as well as my brother, came to see me.

"Hon.Don't blame yourself, no one wants this to happen, we are all innocent of knowing of what will happen in our lives, so please don't blame yourself" He caressed my shoulder and I voluntarily let go of my embrace with Jasmine.

"Anak alam kung nasasaktan ka sa pagkibnap kay Eisha pero tandaan mo. Kailangan karin ni Eithaniel. Kaya sana huwag kang magpadala sa lungkot manalig tayo na sana mahanap na natin ang anak mo. Ang apo ko" momy said.

"I think you need to rest J, Daniel ihatid mo muna ang asawa mo sa kwarto nyo ng makapagpahinga. Alam kung nabigla sya sa ngyari" sabi ni dady kay daniel.

"Yes Dad, let's go babe" nag paakay ako kay daniel papunta sa kwarto namin. Mugto parin ang mga mata ko. Iniisip ko talaga ang kalagayan nya kung nasa mabuti ba syang kalagayan. Hindi ba sya nagugutom. Pinapainom kaya sya ng breast feeding? Sana naman hindi sya inaayahang umiiyak dahil sobrang bata pa nya.

"Matulog ka muna" kinukumutan nya ko tsaka pinainom ng tubig. "Hon, I want to see Eithan" gusto kung maramdaman ang yakap ng panganay ko ng maibsan manlang ang lungkot ko.

"Makikita mo naman sya mamaya pero sa ngayon magpahinga ka muna" at hinalikan ako nito sa noo. Hindi nya ko iniwan hanggang sa makatulog ako.
Nagising ako ng tumonog ang cellphone ko. Gabi na pala kaya napag pasiyahan kunang bumababa. Para makita si Eithan pero hindi ko inaasahan ang  maririnig kung usapan.

"Nag punta po kasi si Mrs. Montemayor sa Mansion para kausapin daw po si Sir ang lolo po ni Sir Daniel. Kaso po wala po doon si Sir kaya ang sabi ko. Bumalik nalang po sya sa ibang araw. Tapos narinig nya pong umiiyak si Eisha. Ang sabi nya po. 'Yan ba yung anak ni Daniel at Mj? Kaya sinagot kopo ng Oo. Tsaka nakalimutan kupong patayin yung niluluto ko kaya ibinilin kopo si Eisha sandali kay Mrs. Montemayor pagbalik kupo. Wala napo doon si Maam tas bigla nalang pung nagputukan sa labas. Nawala po si Eisha kasabay po ng pag alis ni maam at sumabay rin po ang putukan" mahabang kwento ng katulong nila daniel sa mansion nila.

Ibig sabihin ang momy ni Criss ang may pakana ng lahat ng ito? Papasok na sana ako ng marinig ko yun pero hindi ko alam kung bakit ako biglang napahinto sa sinabi ni momy.

" I can't believe na magagawa ito ng babaeng yun sa sarili pa nyang kamag anak, dahil galit sya kay Papa. Sa apo natin sya gaganti!" Galit na sigaw ni Momy. Daniel's Mom.

"Nakausap muna ba si Criss yung pamangkin mong yun!? Hindi rin malabo na may kinalaman rin ang batang iyun sa kagagawan ng momy nya!"

"Enough ano ba? Kung may kasalanan man ang momy nya wag ka naman basta bastang mag isip ng ganyan na parang totoong may kinalaman din sya. Tandaan mo isa ring Reyes si Criss!"

"Ano naman kung Reyes sya?! Pero ang tanong nadala nya ba? Hindi diba! Kung ipagtangol mo ang batang iyun, bakit ama kaba nya?" Pareho silang natigilan sa sa huling sinabi ni Momy.

"Of course not! Syempre pamangkin ko ang batang iyun tsaka bakit napunta ang usapan tungkol sa amin ni Criss?"

"Aba malay ko kung may nabuo ka sa kanya. Diba naging malapit kayo sa isa't isa? Malay natin kung ang batang iyon imbes na yong yumao mong kapatid" hindi kuna kayang pakinggan ang pag aaway nila kaya napag desisyonan kunang lumabas at nagulat ako sa makikita ko.  Kumpleto silang nandito. Pwerala lang si Jasmine at Daniel  ang wala dito.

" M-MJ?" Sabay sabay nilang sabi.

"Narinig kupo lahat. Lahat lahat pero hindi po ako maghihimasok sa problema po ninyo momy, dady pero gusto kupong kumpirmahin kung totoo poba talaga yun?" Naluluha kung tanong.

Napahinga ng malalim si momy. "Anak mas mabuting kami nalang ang magpapa liwanag sayo ng nangyari" tsaka ako inakay palabas ng opisinang iyon. Dito lang din sa mansyon namin.

Pumunta kami ng labas para mag pahangin. Tsaka nakita ko doon si Baby Eithan. Karga ng asawa ko.

"Hon.maayos naba ang pakiramdam mo?" Lumapit itong karga si baby. "Oo. Pagka bangon ko nga sya agad ang gusto kung puntahan, hon, amin na si baby" ibinigay naman nya ito agad sa akin tsaka ko sya niyakap. Iba pa rin talaga pag dalawa sila hayaan mo anak hindi papayag si momy na hindi ka nahahanap. "Saan ka nagpunta?" Umaasang malapit nang mahanap si Eisha. "May pinuntahan kami ni Jasmine, wag kang mag alala hon malapit na nating mahanap si baby Eisha" tsaka ako niyakap.

"Anak mabuti muna kung iwan muna namin kayo ng asawa mo" sabi ni dady. Tsaka sila umakyat papunta sa kwarto nila. Hindi ko muna ito sasabihin kay daniel na momy ni Criss ang may kagagawan nito. Kakausapin ko muna si na Momy tugkol doon.

"Mamaya may pupuntang private investigator dito sila ang tutulong satin para mahanap si Eisha"

To be Continue...

ONE NIGHT STAND WITH MY PROFESSOR (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon