Dedicated to: Jaugar9
Epilogue
Paano at kailan?
Minsan may mga karanasan talaga tayong hindi natin inaasahan na mangyari. Sabi nila tadhana naraw ang gumagawa non, pero sabi naman ng iba tayo ang gagawa ng tadhana.
Well isa naku sa naniniwala sa pangyayaring iyon.
"Mj,prutas oh makaka tulong ito sayo." Turan ng kaibigan kung si karen. Masaya ako dahil may mga kaibigan akong maasahan ko sa ano mang pangyayari. Masasabi ko talagang parti na sila ng pamilya namin. Kasi nariyan sila para tulungan ako sa problema ko.
"Thank you nag abala kapa." Tsaka nya ko niyakap na sobrang higpit. "Hindi naman ako napuruhan kaya wag kana mag-ala-la. Tsaka sabi ng doctor makaka labas nadaw ako." Hinimas himas kupa ang likod nya.
"Eh. Akala ko kasi na baril kana ng bruhang chelseng yun! Gravi kaya yung pag alala ko sayo." Habang pinupunasan ang luha nya.
"Kung kailan doon na kami naka layo ni felix doon naman kami naka rinig ng putok ng baril buti nalang kay chelsea tumama yung balang yun!" Busangot na turan nya.
"MJ! Kamusta ka!" Sigaw ni Felix. Habang p-pasok ng kwarto ko dito sa hospital.
"Teh spell oa! Maka react naman to. Okay naman si Mj." Taray ni Andrew sa kanya.
"Eh sa nag aala-la ako sa kanya bakit ba?" Paliwanag nito. Hay naku basta pag sila talaga nagsama sama paniguradong daig pa ang gera sa lakas ng bunganga ng dalawang ito.
"Felix okay naku!" Sigaw ko. "Lalabas narin ako mamaya." Hihirit pa kasi ng tanong kaya inunahan kuna. Tsaka nya ako niyakap. "Buti naman kung ganun."
"Mj. Mabuti naman at okay kana? Ano napala ngyari kay Chelsea?" Sabay sabay nila akong tinignan na tatlo puwera lang kay jasmine na tahimik sa gilid mukang may problema yata tong babaeng ito.
"Sabi ng momy at dady ko tinamaan daw sya sa binti sa kalewa. Nasa kabilang room sya kung saan madaming pulis na naka bantay." Paliwanag ko.
"Dapat mamatay nayang babaeng yan!" Hirit ni karen. "Ano kaba masamang damo yun hindi sapat ang ganong klasi ng parusa sa kanya! Mas magandang mabulok sya sa kulungan!" Hirit di ni Felix.
"Ano ba kayo yun lang ba gusto nyong mangyari sa kanya mas mangada kay-."
"Enough guys, kahit ano pang kasalanan satin ng tao hindi magandang ganyan ang isipin natin sa kanilang parusa lalot ganon ang pinag daraanan ni Chelsea." Paliwanag ko.
"Tama si Mj. Intindihin rin natin ang ibang tao hindi yung sa gusto lang natin sabihin yung nasa isip natin ay sasabihin na natin. Lahat tayo nag k-kamali. Hindi rin tayo ang magpaparusa sa kanya. Hayaan natin ang batas o hukuman ang humusga sa kaso."
"Ay andyan ka pala teh. Kala ko posti ka." Biro ni Andrew.
"At higit sa lahat hindi porket ganun ang nakikita natin sa tao ay ganun na talaga sila diba. SUAREZ!" diin na salita ni Jasmine. "Mukang may dapat ka yatang ipaliwanag sa amin Andrew!" Sabay lapit nito sa kanya.
"Kung pano at kailan kapa naka buntis ng babae!" Sabay sabay kaming napa tingin at sumagot sa sinabing iyon ni Jasmine.
"Ano? Kailan pa?" Kaming tatlo ni felix at ni karen.
"Hahahahah! Ito naman sila k-kasabi kulang hindi porket ganun yung nakita o narinig kailangan paniwalaan." Muntik nakong maniwala sa kanya. Iisipin kuna sanang siguro yun yung dahilan ng pagiging tahimik ni jasmine.
"Kayo bang dalawa walang itinatago sa amin! Ha." Sigaw na tanong ni Karen.
"Wala." Inusenting sagot ni jasmine. "Eh kung wala anong dahilan ng pagiging tahimik mo. Aba jasmine kilala ka namin yang pagiging tahimik mong yan paniguradong may ini l-lihim ka!"
BINABASA MO ANG
ONE NIGHT STAND WITH MY PROFESSOR (Completed)
Romance"Kung pananagutan molang ako dahil nabuntis moku wag munang ituloy, Dahil pareho lang tayong masasaktan, Ikukulong mo ang sarili mo sakin dahil nabuntis mulang ako! Kahit hindi moku mahal? At ayukong mangyari yun!" -MJ. Dahil sa isang pagkakamali ni...
