ONE NIGHT STAND WITH MY PROFESSOR (Completed)

Kabanata 33

Dedication to: shirlengteajerky

Kabanata 33

"Tit-" isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ni Edric ng pumasok ito sa loob ng mansyon namin nagulat sina Jasmine at Daniel sa ginawa ng momy nila. Hindi naman bago sa paningin ng pamilya ko ang ngyari inaasahan nilang mangyayari ito. Napa iling nalang si dady. Dad's of my husband.

Napahawak ako sa dibdib ko habang nakatayo at napa pikit sa sakit na nararamdaman ko. Unti unti naring dumadaloy ang luhang kanina kupa nais ilabas ngunit ngayon kusa ng pumapatak. I wanted to shout and slap Edric but I couldn't. Maybe because we have been through a lot, it has nothing to do with it, right? Pero kung makikipag tulungan sya samin na mahanap si Eisha siguro yung pananaw kung iyon tungkol sa kanya mawala at tuluyan ng bumalik.

Tila namanhid yata ang pisngi nya sa lakas ba naman ng sampal na iyon talagang magigising ang diwa mo. Tumingin itong nag tatanong sa amin. At sa pag titig nyang iyun sa akin para syang humihingi ng sagot. I should also be angry with him because his mom is the one who did the kidnapping of my baby. But that's not the view I want. Na-a-awa ako sa kanya. Umiwas ako sa tingin nyang iyon. At nagulat ako sa sinabi nya.

"Tama nga si Momy. Bilang isang kadugo  kapag may ngyari sa pamilya ikaw ang si sisihin nila sa isang bagay na wala ka namang kinalaman. Buong buhay ko pinangarap ko na sana isang araw mahalin din ako ng buong buong ni lolo. Na walang halong pagsusumabat sa pagka matay ni dady at ni tita. Dahil sa isang aksidenting parehong nilang hindi ginusto,dahil ako ang bunga ng pagkawala nila" sa pag sabing iyun ni Criss parang biglang na tauhan ang momy ni Daniel. Kahit hindi man nya aminin alam naming natauhan sya sa simpleng salitang iyun na sinabi nya.
Malakas ang impact non samin lalo na sa pamilya nya. Hindi masamang tao si momy nagagawa nya lamang ito dahil nawawala ang kaisa isa nyang apo na babae. Biglang napatingin si momy sa pagdating ni lolo.

" Edric apo" yan ang unang sambit ni Mr. Rodrigo Reyes sa apong nyang si Criss. Pag pasok nya dito sa living room ng mansion.

Lumuhod ito sa harap ng apo nya. Lahat kami nagulat sa ginawang pagluhod sa harap ni Criss.
"Alam kung marami akong pagkukulang sayo bilang lolo mo, hinayaan ko ang sarili kung ibunton lahat ng galit sayo, dahil naniniwala akong may magbabago. Pero nag kamali ako imbes na maiparamdam ko sayo ang pagmamahal ng isang ama,dahil maagang nawala ang dady mo. Tinalikuran kita. Hinayaan ko ang sarili ko na idamay ka sa pagkawala ng mga taong mahal ko sa buhay. Sinisisi ko ang momy at dady mo dahil maagang nawala sa amin ang lola mo pati narin ang tita mo. Walang iba dapat na sisihin kundi ako lahat ng nangyayari sa pamilya natin ay ako ang may kasalanan. Patawarin moko apo" ramdam naming lahat ang sakit na nararamdaman ni lolo sa mga binigkas nyang iyun. Tama sya hindi dalawang tao ang nawala sa kanya kundi tatlo sa sobrang pagmamahal nya sa pamilya. Tinalikuran nya ang isang bagay na makakapag pasaya rin sa kanya. Hindi man nya sinabi ang salitang yun pero isa rin yun sa gusto nyang sabihin.

I looked at my husband and her sister, I felt the pain that grandfather said because we were also hit by those words. Sana nga ito na ang umpisa ng pagkakaayos sa pamilyang meron sila. Napatingin rin ako kay momy pero iling lang ang isinagot nya sabay takbo sinundan nalang sya ni dady. Hindi nya siguro matangap ang nagawa nyang pag sampal sa pamangkin nya.

I also looked at my family and they were smiling at me, maybe I misjudged Criss right away. We should have listened to his explanation. Ang tanga ko talaga nagpatalo ako sa sarili kung opinyon. Criss is my friend.I shouldn't have judged him right away.

"C-Criss"stammer when called. Maybe I'm guilty. Napayuko akong lumapit sa kanya. Napabitiw rin ito sa pagyakap kay lolo.

"Sorry kung-" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng inunahan nya ako."Okay lang hindi kita masisi-si tsaka nakausap kuna rin si momy alam nyang ganito ang maiisip ninyo pero hindi hahayaan ni momy. Na lalong masira ang name nya sa inyo kaya sumama sya para magpaliwanag" nagka tinginan kaming lahat sa sinabi nyang iyun.

Nagpunta kami ng living room nandito lahat pamilya ko. Ganun din sa pamilya ng asawa ko tsaka meron ding mga pulis para tanungin si tita. Tungkol sa pag kidnap sa anak ko. Gravi yung kaba na nararamdaman ko buti nalang at nandito ang asawa ko para pakalmahin ako.

"Hon. Magpahinga kana lang kaya mamaya kung mapano kapa?" Iling lang ang isinagot ko. Hindi ayaw ko gusto kung pakinggan kung sino talaga ang nasa likod ng lahat ng ito. "No, its fine. I wanted to know who really planned this" I won't let that person get away.

Nag umpisa ng mag kwento si tita tungkol sa ngyari. At nagulat kami sa mga naganap nong nag punta roon si tita sa mansyon ng mga Reyes. Hindi ako makapaniwala sa araw na iyun un rin yung araw na nakausap namin sya. Sya lang pala ang nasa likod ng lahat ng ito. Alam nilang galit si lolo sa mama ni Criss at yun rin yung pagkakataon na kinuha nila para lahat ng bintang mapunta sa momy ni criss. Ang talino talaga ng pamilyang iyun. Binabantayan nila ang bawat kilos namin talagang sinundan pa talaga kami sa US. Lagot sakin ang babaeng yun baliw na talaga sya. Wag nya lang talaga sasaktan ang anak ko kundi ako ang makakalaban nya. Pati bata idadamay nila! Wala silang puso.

Nabitawan ko ang hawak kung baso sa mga nqrinig ko. "Are you okay?" Bigla tuloy nanhina ang tuhod ko. Tsaka napatingin sa cellphone kung tumonog. Unknown number pa yung tumatawag. Hindi ko pinansin ang sinabi nyang yun tsaka dali daling sinagot ang tawag. Nabitawan ko ang phone ko sa mga sinabi nya at unti unti ng pumatak ang luha ko. Parang hindi ko maatim pakinggan ang boses ng walang yang babaeng iyun. Daig nya pa ang demonyo sa mga ginagawa nya. Tumawag lang talaga sya para ipaalam na sya ang kumuha sa baby ko! Tapos pinatayan pako. "Hon, sino yun" ala lang tanong sakin ng asawa ko pero dumodubli na ang paningin ko sa mga taong kasama ko. Lahat sila nag tatanong kung sino daw ang tumawag pero hindi ko sila masagot dahil pakiramdam ko mawawalan ako ng malay at doon nako tuluyang nawalan ng ulirat naririnig kupa silang sumigaw tsaka hindi kuna alam ang ngyari.

A/n: sana magutuhan nyo ang chapter na ito. 3 chapters left..