პატარა ქალბატონი

XIV

დილით ემამ ადრე გიღიძა, თავი დიდიად არ აწუხებდა მაგრამ წამალი მაინც დალია.

გარეთ წვიმდა, და ცოტა არ იყოს სახლში ციოდა. გათბობა არ იყო ჩართული და ზედეტად შეცივდა ემას.

საწოლში დაბრუნდა მაგრამ ვერ გათბა. გუშინ რაც მოხდა ყველაფერი ახსოვდა, ცოტა უხერხულად კი იყო მაგრამ ცდილობდა არ შეემჩნია

ჯონგუკს მშვიდად ეძინა, ემამ თავი წამოყო საწოლიდან და ჯონგუკის საწოლისკენ გაიხედა, არ ეღვიძა. დაახლოვებით ყოველ 5 წუთში ამოწმებდა.

1 საათია ემას ღვიძავს, გათბობა არაა და საყონულეს გავს ოთახი. საწოლში კი წევს მაგრამ მაინც ვერ გათბა. ბოლოს ძალიან გველურად ჩაიცინა და ჯონგუკის საწოლში გადაწვა

ჯონგუკი საწოლში გახვეული იყო ისე რომ საერთოდ არ ჩანდა შესასვლელი. ბოლოს გამოაძრო საბანი ზურგიდან და უკნიდან ჩაეხუტა.

ჯონგუკი გათბობაზე მეტად თბილი იყო, ემამ გაყინული ფეხები მის ფეხებს მიადო ეგონა ჯონგუკი გაიღვიძებდა მაგრამ არც კი შეუხრია წარბი ჯონგუკს

ცოტახანში ემასაც ჩაეძინა სითბოსგან. ეხლა ემა უკნიდან ეხუტება ჯონგუკს და ერთად მშვიდად ძინავთ

***
ჯონგუკი გადატრალდა, და იგრძნო რომ რაღაც მის თავისუფლებას საწოლში ზღუდავდა, თვალი გაახილა და ემა დაინახა, რომელსაც ზედმეტად საყვარლად და მშვიდად ეძინა

ჯონგუკი ემას სახეს აკვირდებოდა, ეხლა ნამდვილად შეეძლო ერთი პატარა შეხებით მის ცნობას

ემამ თვალები გაახილა იმ დროს როცა ჯონგუკი სახიდან თმას უწევდა

- გაგაღვიძე?

- არაა

- როდის მომიწექი

- ამ დილით, ცივა ოთახში და გათბობა არ გვაქ

- დაგვერხა?

- კი

- მარა ერთი იდეა მაქ

- რა იდეა