პატარა ქალბატონი

XXIII

- გამარჯობა პატარა ქალბატონო 

- გამარჯობა ჯონგუკ 

- აბა მზად ხარ?

-რისთვის - უდანაშაულოსავით გაიღიმა და მისაღებში შევიდა 

- ძაან კარგად იცი რისთვისაც 

- ჰმმ არ ვიცი

- კაი ანუ მზად ხარ

- უარი რომც გითხრა რამეს შეცვლის?

- არა, მარა ნუ გეშინია თავს შევიკავებ

ჯონგუკი ემას ტუჩებს დაეწაფა, კოცნა უფრო ღრმა გახდა ემა ცოტაც და ჯონგუკის ხელებში კვნესას  დაიწყებდა. კარზე ზარის ხმა გაისმა თავიდან არცერთი არ აქცევდა ყურადღებას, მეტიც ჯონგუკმა ემა ხელში აიყვანა და მაგიდაზე შემოსვა

- უნდა გავაღო - კოცნებს შორის თქვა ემამ, უკვე კარებზე ბრახუნის ხმა გაისმა 

- ამ წამს მაწყვეტინებ? ემა კარგი რა 

- ვიცი მაგრამ თუ არგავაღე ჩამოინგრა 

-კარგი მიდი

ემა კარს უახლოვდებოდა როცა

- ემა საყვარელო აქ ხხარ? - ისევ გრძელდებოდა ბრახუნი

-ემა ჩვენ ვართ დედა და მამა- ამ ჯერად კაცის ხმა გაისმა 

ემა უკან დაბრუნდა და ჯონგუკთან მივიდა

- ჯოონგუკ დაგვერხა 

- ვიცი წავალ

-საიდან?

- ფანჯრიდან

- ჯონგუკ მერვე სართულზე ვართ

- მაშინ დავიმალები აივანზე 

- რომ გამოვიდნენ? ... წამომყევი

ემამ ჯონგუკი გარდერობში შეიყვანა და პატარა კარადაში ჩაკეტა

- არ დაგავიწყდე 

- მომწერე და გამოგიყვან - კარს კეტავდა 

-მოიცა 

- ჰმ? 

- ნაოშნიკები გაიტანე ვითომ მაგის გამო ვერ გაიგე 

- კარგი იდეაა 

ემა გარდერობიდან გავიდა და კართნ მივიდა თან ხელში ნაოშნიკები და ტელეფონი დაიკავა