პატარა ქალბატონი

XXIV

***
დილის 7 საათზე ტელეფონის რეკვის ხმა აღვიძებთ ემას და ჯონგუკს

- რა ჯანდაბა ხდება

- მირეკავენ - ემა თავს ჯონგუკის მკლავებიდან წევს

- ვინაა?

- სანა

_____

- დილამშვიდობისა, მარტო ხარ? თუ ხარ კაია თუ არა გაიქეცი.

ერთიანად მიაყარა სანამ

- დილამშვიდობისა რატო უნდა გავიქცე?

- შენი მშობმები ჩამოვიდნენ და სახლში დაგადგებიან ეხა

- რააა??

- ხო წეღან დამირეკეს

- ჯანდაბა მარა იეს

- რა იეს გოგო დასანახად ვერ იტანენ ჯონგუკს თუ მანდ გყავს დამალე ან გაუშვი

- რატო ვერ იტანენ

- შემთვით მოვუყევი მასზე რაღეები და ჩვნეს შვილთან ერთად ცხკვრობდაო დაიწყეს რაღაცეები

- კარგი, შენ კიდე ენას რატო ვერ იჩერებ

- არ ვიცი, კარგი ვთიშავ

- კაი
________
ჯონგუკი სანამ ემა საუბრობდა უსმენდა და თან ემას შრამს აკვირდებოდა და თან ხელებს უსმევდა

- არ მკითხავ რა მოხდა?

ჯონგუკს გახედა ემამ რომელიც ემას ფეხებ ქვემოთ იყო ჩასული

- ნუ აკეთებ ეგრე არ მსიამოვნებს - ფეხი გამოწია სანამ

- გავიგე ყველაფერი, ეხა კიდევ ჩემი წასვლის დროა

საყვარლად მოიწყინა ჯონგუკმა

- კონტროლი გაუწიეთ საკუთარ თავს ჯეონ

- რახდება რამე გავაკეთე?

- ჩემზე მოქმედებ ზედმეტად ცუდად

- შენც მარა გიტან პატარავ

ზემოთ აცოცდა ჯონგუკი და ემას ტუჩებზე ეამბორა

- სამწუხაროდ ისე არ დაიწყო დილა როგორიც წარმომედგინდა მარა ამან გამოასწორა - ჯონგუკი საწოლიდან ადგა