“WHAT?”amused na tanong sa kanya ni Yvo.
Kasalukuyan kasi silang kumakain ng mga oras na iyon. Sa totoo lang, hindi pa din siya makaget-over sa nangyari kagabi sa Café. At ngayon nga, titig na titig siya sa gwapong mukha nito na nasa harapan niya ngayon habang rinig niya ay walang tigil na pagririgidon ng puso niya.
“Natatanungin mo ba ako ulit kung bakit kita minahal?”
“Bakit nga ba?”
Binigyan siya nito ng isang malaking ngiti at tinuro ang mga mata niya.
“Yous eyes.”
“What about my eyes?” takang tanong niya,
“Huwag mong sabihin na kaya mo lang ako minahal ay dahil ditto?”
“Well, sort of.”
Natawa ito ng sumimamgot siyang bigla.
“Alam mo bang lagging pinabibilis niyan ang pagtibok ng puso ko? Those deep brown eyes, hindi ko kailanman makakalimutan ang mga matang iyan, Hasmin.” seryosong sabi nito.
Simula ng nagtapat ito ng pagmamahal sa kanya ay walang oras na hindi siya kinikilig. Napangiti siya. Mahal pa talaga siya ni God, binigay kasi nito ang isang katulad ni Yvo sa kanya,
“Yvo?”
“Pwede mo ba akong samahan?”
“Sure, sweetheart. Saan naman?”
“I’m planning to continue my studies. Sayang kasi eh. Graduating na ko, baka mapakiusapan pa ang school na tanggapin nila ako.”
Naramadaman niya ang masuyong pagahawak nito sa kamay niya.
“Oo naman. I’m happy na naisipan mo na sin ipagpatuoy ang studies mo.”
Kiming nginitian niya ito. “Para maipagmalaki na din ako ni Mama, pati na rin ikaw.”
Nakaramdam siiya ng lungkot pagkaalala sa mama niya. Dalawang buwan na kasing hindi niya ito nakikita. Natatakot siya. Hindi pa siya handing makita ulit ito sa miserableng kalagayan.
Masaya silang nagkwentuhan ni Yvo habang kinukwento nito kung paano mag-away sina Stephen at Marigold na para daw world war II.
“Let’s have a date.
“A date?”
“Yes, a date. May iba ka pa bang meaning ng date, sweetheart?”
Inirapan niya ito.
“This date is different. We gonna meet my family.”
Nagulat siya ng marinig ang sinabi nito. Ipapakilala siya nito sa pamilya nito?
“W-why?”
“Why? Kailangan pa bang itanong yan, Hasmin? Importante sa buhay ko kaya ipakilala ko sayo ang mga taong mahal ko.”
Umiling siya. Nakaramdam siya ng kaba sa isiping ipapakilala siya nito sa pamilya nito. What if hindi siya magustuhan ng pamilya ni Yvo knowing na galing siya sa isang broken family at nabaliw ang ina niya?
“Hindi pwede..”
“What are you saying? bakit hindi pwede?” nagtatakang tanong nito.
Hindi niya kayang harapin ang pamilya nito. Parang nagflashback laaht sa utak niya ang mga sinabi ni Mrs. Santos sa kanya. Pamilya sila ng mga baliw.
Mariin niyang pinikit ang mga mata para pigilin ang luha niya. Nag-aalalang mukha ni Yvo ang nabungaran niya
“May problema ba, Hasmin?”
