ABİLERİM Mİ? HEM DE 7 TANE

7 Abi mi

Selam herkese

Yazdığım kitap abi kardeş kurgusudur. Çok böyle kitap okuyunca bir tanede ben yazayım dedim.

Öncelikle kitap eğlence amaçlı yazılmıştır ama ben yazım ,noktalama ,mantık olsun dikkat etmeye çalıştım.

Ama siz yine de fazla takılmayın böyle minnak hatalara

Neyse

Hadi bismillah İnşallah beğenirsiniz.

Başımda çalan alarm sesiyle gözlerimi yeni bir sabaha açtım yalnız sabah dediğim ise 06.00 ama buna mecburum hayatta kalabilmek için mecburum. İş saati 7.30 da başlıyor ama ben güne kahvaltısız başlayamam bu yüzden öncellikle 2+1 olan evimde dolabın karşsına geçtim. Siyah bir kot pantolon üstüne ise siyah bir sweet altıma ise siyak spor ayakabılar. Uzun kahverengi hafif dalgalı saçlarımı ise topuz yapıp odamdan çıktım. Bu arada siyaha aşık bir insanım dolabım komple siyah olabilir. Evime gelirsek dediğim gibi 2+1 olduğu için küçük tatlı bir odası içinde tuvalet ve banyo var salonum ve mutfağım ise birleşik. Evde tek yaşadığım için rahatım ve evime asla misafir gelmez. Çünkü tekim yani eş dost ve en önemlisi ailem yok, var ama aslında benim için yoklar. Mutfağa geçip üç bardak çay bırakıp buzdolabınında ağzını açtım içerisinden peynir, zeytin , çilekli reçel ve son olarak yumurta çıkarıp masaya koydum. Kahvaltılıkları yerleştirip kendime omlet yaptım ardından çayıda demliyince ve bitti.

Buarada asla acele yapmam kahvaltı için eee ne demişler acele işe şeytan karışır. Yavaş yavaş kahvaltı ettikten sonra hızlıca bir bardak çay içip sofrayı toplamaya başladım. Eve hafif bir göz gezdirince baya kirlendiğini fark ettim zaten bugün Cumartesi yarın pazar ve benim için tatil.

Bugün ve yarın için planlarım şunlar işe gidip geldikten sonra kendime film gecesi yaparım ardından güzel bir duş yapıp yatağa girerim sonra bir saat falan kitap okuyup uyurum. Sabah saat 10 a kadar uyurum sonra evi temizlerim sonrada sıcacık evimde otururum.

Ben asla plansız güne başlayamam hatta aniden ortaya çıkan şeylerden nefret ederim. Neyse günlük planlarımıda yapıp son kez aynaya baktığımda gayet iyidim buarada makyaj yapmayı sevmem işe falan giderken ve gerekli de bulmuyorum.

Hızlıca evden çıkıp kapıyı kilitledim ve cebimi kontrol ettim anahtar tamam telefon tamam kulaklık tamam ve son olara kimlikte tamam.

Merdivenleri ikişer ikişer inip kendimi sokağa attım ve her zamanki asık suratımla. Bu yüzden kimse benle yakınlık kurmaz insalara ters ve sert bakınca benden uzaklaşırlar benim için hava hoş zaten sahte insancıkları sevmem.

Hızlı bir şekilde yolda yürürken aklıma şapkamı almaya unuttuğum geldi. Off şimdide geri gidip alması var. Arkamı dönüp koşmaya başladım Allah'tan çok uzaklaşmamıştım.

Apartmana gelince merdivenleri çıkıp kapıma geldim hızlıca anahtarımı çıkarıp eve girdim askılıktan şapkamı alıp kapıyı gene kilitledim ve önüme dönünce en son görmek istediğim kişiyi gördüm yani ev sahibini "Günaydın Mehmet amca ne oldu sabah sabah" dedikten sonra ruhsuz. Ellerini arkada bağlayıp "Evin kirasını almaya geldim biliyorsun son gün ve zam geldi diğer kirayı 100 lira fazla vereceksin Ada" gözlerimi irice açıp "Ne yaptın Mehmet amaca 2+1 lik evi hem daha geçen ay 50 lira zam gelmedi mi ne ara gene zam geldi" Mehmet amca ellerini sakallarına götürüp "Bak Ada kızım açık konuşucağım artık seni buarada istemiyorum çünkü evi satılığa çıkarmıştım ve bugün satıldı. Evde kiracı var dedim çıkar dedi. Zam gelince çıkarsın sandım ama çıkmadın sana iki gün müddet ya çıkarsın ya da polis devreye girer" diyince karın ağrısı belli oldu bende diyorum bu adam neden böyle her ay zam getiriyor karşıda çıkamıyordum zam gelmesine zaten İstanbul gibi yerde 1000 liralık kirayı nerede bulacaktımki kafamı mecburen sallayıp yanından hızlıca ayrılıp merdivenleri inmeye başladım.