Pov Sophia
De volgende ochtend besluit ik bij Harry te gaan zitten om hem uit te horen, maar als ik de grote zaal binnenloop zie ik hem nog niet. Hmm gek. Ik besluit dan toch aan de Ravenclaw tafel te zitten, maar ik blijf de deur wel in de gaten te houden.
Een halfuur later ben ik klaar met eten en begint de grote zaal leeg te lopen, aangezien de lessen bijna beginnen. Harry, Hermione en Ron heb ik alleen nog niet gezien.
Ik denk even na over mijn rooster van vandaag en of ik een les met gryffindor heb. Ik bedenk me dan dat ik transfiguration vandaag heb, samen met Gryffindor. Ik hoop dat ik ze dan zie. Ik ga nog snel langs mijn kamer om mijn tas te pakken en loop dan richting het charms lokaal.
Daar aangekomen zie ik Charlotte al aan een tafel zitten dus ik besluit naast haar te gaan zitten. Professor Flitwick begint de les meteen en we moeten gelijk aan de slag.
Na de charms les hebben we gelijk transfiguration. Als ik daar binnenkom zie ik Harry een beetje nerveus ergens in een hoekje zitten.
Eindelijk.
Ik ga naast hem zitten en hij kijkt me raar aan.
"Vind je het erg als ik hier ga zitten?" Hij lijkt er even over te twijfelen maar schudt zijn hoofd dan.
"Gaat het goed?" Vraag ik hem.
Hij kijkt me met grote ogen aan en knikt een beetje voorzichtig.
"Waarom kijk je zo verbaasd?"
"Volgensmij heb ik jou nooit horen vragen hoe het gaat." Ik moet erom lachen en zeg dan:
"Ik jou anders ook niet." Waardoor hij moet lachen.
"Maar ik denk dat je wel kan raden waarom ik het nu vraag."
"Ja."
"Ik heb zoveel vragen. Heb je je eigen naam er in gestopt? Doe je nu mee met de wedstrijd? Hoe is dit gebeurd?" Precies dan komt professor Mcgonagal binnen en zegt ze dat ze graag wil beginnen.
"Wil je anders straks met me lunchen in de keukens? Dan leg ik het uit." Vraagt hij.
"Oke." Antwoord ik.
Ik let op in de les en Harry is een beetje verveeld om zich heen aan het kijken. Ron en Hermione zitten voor ons en die zitten er precies hetzelfde bij.
~~~
Harry en ik zitten samen te lunchen in de keukens met Hermione en Ron. Blijkbaar is dit de reden dat ik ze eerder niet in de grote zaal zag zitten, ze eten al hun maaltijden nu hier.
Harry heeft me net uitgelegd dat hij echt zijn eigen naam er niet in heeft gestopt en ook geen idee heeft hoe die erin is gekomen. Hij moet nu alleen wel meedoen met het toernooi, ondanks het feit dat hij dat helemaal niet wil.
"Kan je je echt niet terugtrekken?"
"Nope."
"Maar het staat toch letterlijk in het reglement dat niemand onder de 17 mag meedoen?? Dan moet je er toch wel onderuit kunnen komen?"
"Ja maar blijkbaar is het belangrijker dat die vuurbeker mijn naam heeft uitgespuwd."
"Wat een ongelooflijke onzin. Typusch tovenaarswereld weer."
We eten nog even door en dan gaan Ron en Hermione weg.
"Wat is er met hun? Ze hebben vrijwel geen woord gezegd."
"Ik weet het niet zo goed, Ron is volgensmij jaloers dat ik ben uitgekozen en gelooft niet helemaal dat ik mijn naam er niet in heb gestopt. En Hermione zit er denk ik tussenin en moet nu constant een beetje kiezen tussen ons."
"Aha. Wat vervelend zeg."
"Ja."
"Als je je eenzaam voelt of gewoon gezelschap wilt mag je ook altijd naar mij toe komen he." Zeg ik.
"Dat vind ik lief dankjewel."
"We ruimen ons bordje op en gaan daarna weer allebei onze eigen weg.
~~~
"Dus als je dit wil afwegen, kan je dat het best op deze manier doen."
"Wow dat is echt heel slim." Zegt Draco
"Ja het is niet voor niks dat ik de tutor ben." Lach ik.
"Zullen we 5 minuten pauze nemen?" Vraag ik.
"Ja is goed."
"Hoe is het verder met je?" Hij lijkt even van zijn stuk gebracht door mijn vraag, maar zegt al snel daarna:
"Ja geowon prima, met jou?"
"Ook prima."
"Heb je Harry nog gesproken?" Ik voel vrijwel meteen een steek in mijn hart. Nog iemand die alleen geïnteresseerd is in mijn broer en niet in mij. Alsof hij mijn gedachten kan lezen, zegt hij er snel achteraan:
"Sorry, ik wil het natuurlijk niet laten lijken alsof ik alleen geïnteresseerd ben in hem. Het is gewoon dat ik er al dagen mee bezig ben hoe het hem toch gelukt is en waarom hij alsnog mee mag doen aan het toernooi." Ik moet er even van glimlachen en vertel hem daarna beknopt alles wat Harry mij heeft verteld.
"Oke dan heb ik ook weer rust in mijn hoofd, laten we het nu weer over jou hebben." Zegt hij met een grijns. Draco Malfoy, de meest egocentrische persoon die ik ken, wil het over mij hebben?
"Nee laten we het weer over potions hebben." Zeg ik lachend. Ik open het boek en leg mijn hand op een passage om te laten zien met welk onderwerp we nu bezig gaan.
Hij doet alleen iets onverwachts als hij zijn hand naast de mijne legt.
Ik negeer het gebaar en ga door met mijn verhaal, maar raak afgeleid als ik zie dat hij zijn hand iets dichterbij de mijne legt.
In plaats van het weer proberen te negeren, geef ik hem de opdracht om de paragraaf even zelf door te lezen zodat we er daarna mee aan de slag kunnen.
Hij is gecontreerd aan het lezen en ik raak even verzonken in mijn gedachten. Totdat ik ineens een soort schok in mijn pinkvinger voel. Blijkbaar is zijn hand er per ongeluk tegen aan gekomen.
Ik kijk hem even in de ogen aan en voor een goeie minuut, maken we oogcontact. Daarna haal ik mijn hand snel weg en voel ik mezelf rood worden, dus besluit ik even wat water te pakken.
Als ik zijn richting opkijk zie ik hem grijnzen.
Dit is de eerste keer dat een ander soort gedachte mijn hoofd binnenkomt.
Ik denk nu niet alleen meer "vind ik hem misschien leuk?", maar "misschien vind hij mij wel leuk."
Alleen al de gedachte laat honderden vlinders in mijn buik los en ik doe iets te lang over het water halen. Als ik eindelijk weer een beetje afgekoeld ben ga ik weer zitten en doe ik alsof er niks is gebeurd.
"Heb je de paragraaf inmiddels gelezen?"
JE LEEST
Please, let me go | draco malfoy || dutch
FanfictionHet is inmiddels 12 jaar sinds het einde van de tovenaarsoorlog. Dit verhaal gaat echter niet over de bekende "boy who lived", maar over zijn vergeten zusje, Sophia Potter. Zij is de eerste Potter ooit die niet in Gryffindor, maar in Ravenclaw is ge...