CHAPTER 3: God Kyro

108 6 0
                                    

Miyuki POV:




Nagising ako ng maaga gaya ng nakasanayan ko at dumiretso na sa banyo para gawin ang morning rituals ko.

Nakatitig ako ngayon sa repleksyon ko sa salamin. Ibang iba na ang itsura ko kumpara kahapon. Mas naging mahaba ang buhok ko at nakulayan ng navy blue while my skin ay mas lalong pumutla ito but the worst is..

My eyes is cold as ice as ever. Naging kulay navyblue ito pero wala kang makikitang emosyon kung titigan mo kundi matatakot ka lang sa lamig nito.

Ginawa kong cool pony-tail ang buhok ko at kinuha ang bag saka sinukbit sa 'aking balikat bago binuksan ang pintuan para lumabas.

Pero pagkabukas ko ng pinto ay tumumbad sa 'kin si Shea na nag-aabang sa harapan ng pintuan ko habang may malapad na ngiti.

"Hi Yuki, wanna have some breakfast with you?" Tanong nya at pinulpot ang kamay sa braso ko pero agad nya iyong nabitawan ng mapaso sya.

Yes, isa yan sa kakayahan ng power ni Lola, it's protect me from everyone mapakalaban man o kakampi.

"I-I a-am s-so sorry, mind if you'll excuse me?" Sabi nito at dumiretso sa 'king banyo para ata mawala ang pagkapaso nya.

"Doneeee! So, let's go?" Sabi nya pagkatapos nya kaya tinanguan ko lang sya bilang sagot.

"Welcome to Montezuma's dining hall. This is amazing right?" Nakangiting saad nya pero agad syang napatakip sa bibig ng mapansing nasa amin ang atensyon ng lahat.

"Ah hehe. Halika na." Sabi nya at sinenyasan akong umupo na  sa bakanteng upuan rito na sinunod ko naman at inub-ob ang ulo sa table para maiwasan ang manghang titig nila.

'Mas lalo syang gumanda.'
'I wonder kung anong ginamit nya.'
'She is so maganda  na, sana all.'

Bulongan nila kaya natakpan ko ang tenga ko dahil ayaw ko ng ganto. This is a shameless.

"Here. Kain ka na." Saad ni Shea pagkaorder nya at nilapag sa harapan ko ang tray. Kinuha ko naman ang kutsara at sinimulang kainin ito.

Napatigil lamang ako ng biglang nagtilian ang mga kababaihan maging ang kalalakihan habang nakatingin sa pintuan kaya napatingin rin ako dun.

Dalawang babae at tatlong lalaki. Halata sa itsura nila na kagalang galang sila at makapangyarihan but someone caught my attention. He has his Silver hair na bumagay sa napakaputi nyang balat.

Napakunot ang noo nya at nilibot rin ang paningin sa palagid at dumako iyon sa 'kin kaya nagtama ang paningin pero di na ako nag-abalang umiwas.

Pansin kong natigilan ang lahat pero di ko yun pinansin at nilabanan ang titig nya and I saw how he smirked at me.

"MygHaaassshhh Yukiiii, you are blushing." Napukaw ang atensyon ko kay Shea ng tumili ito at kapansin pansin na kinikilig talaga sya. What's with her?

Hinawakan ko ang pisnge ko at tinignan sya.

"I am?"

"Of course, di mo ba naramdaman?" Sabi nito at kilig na kilig parin pero napatigil sya ng umiling ako.

"Di ba tumibok ng mabilis ang puso mo?" Takang tanong nya kaya hinawakan ko ang puso ko at wala naman, di ko rin naramdaman na tumitibok e.

Inilingan ko sya dahilan ng paglaglag ng panga nya at tinuro ako gamit ang hintuturo nya.

"Are you really a mere human? I mean.."

"Nevrmind Shea. Let's just eat." Sabi ko at hinawakan ang kutsara pero ganun lamang ang pagsinghap nila ng maging abo ito. Hinawakan ko naman ang tinidor at naging abo rin.

Something's wrong.

Nilapit ko ang ilong ko sa pagkain at naamoy ko ang lason. How did that happen? Nakain ko yung kanina diba? There must be someone who put a poison in my food while I'm staring at Kyro.

Tumayo ako at hinawakan ang table pero naging abo rin. Seems like I know who is it.

Tinignan ko si Shea na ngayo'y takang taka pero nakakuyom ang kamao. Got her. She's a traitor and wanted me to be dead but how she supposed to do that?

Nilibot ko ang paningin ko sa paligid at nakitang laglag ang panga nila habang nakatingin sa 'kin and they are trembling in fear. My weakness.

'She is a monster not a mere human.' Rinig kong bulong ng isa sa mga studyante at lumayo sila sa 'kin. Napaatras naman ako habang nagbabadya ang luha sa aking pisnge.

Oo nga't wala akong naramdaman pero patuloy parin na dumadaloy ang luha sa aking pisnge.

'Monster.'
'She is a monster.'
'A real monster.'
'Get out of here, she might kill you.'
'But she is our princess.'
'Whatever, she is still a monster.'

Napatigil lamang ako sa pag-atras ng may humawak sa braso ko at pagtingin ko rito ay nakitang si Kyro ito kaya buong pwersa ko itong winaksi.

"I'm sorry." Paumanhin ko at tumakbo sa labas ng dining hall at nagteleport sa aming palasyo.

"Father! Father! It's happening again." Sigaw ko sa Throne room nya kaya nataranta naman sya at binato agad ako ng kapangyarihan nya.

Yes.. that's the reason why I'm arrested in this castle but.. I'll comeback at Montezuma Academy not as a princess but as a Mysterious Lady.

____

A/N: sooo, dito na ata magsisimula ang totoong buhay ng ating bida. Tara, at tignan natin.

The Mysterious Lady (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon