ამბავი მარია კლარკის შესახებ, რომელიც იძულებული ხდება შეიცვალოს საცხოვრებელი ადგილი, მას ეს გადაწყვეტილება ძალიან არ მოსწონს მაგრამ მისი ცხოვრება რადიკალურად იცვლება როცა ის მაფიის ერთ-ერთ ბოსს ჯეი პარკერს დაუპირისპირდება
უკვე ორი დღე გავიდა, ამ ორი დღის მანძილზე ჯეი არ მინახავს. მისგან ეს გამიკვირდა, ცოტა არ იყოს ნაწყენიც ვარ, ერთხელაც კი არ დაურეკავს. ნუთუ არ მოვენატრე ლამისაა გავგიჟდე, აღარ შემიძლია ვინმეს უნდა დაველაპარაკო. დედას უნდა დაველაპარაკო ის გამიგებს, მაგრამ რათქმაუნდ არ ვეტყვი რომ ჯეიზე ველაპარაკები, მას ჰგონია რომ დავშორდით. სამზარეულოში ჩავედი და დედას წინ დავუჯექი.
— რა მოხდა მარია ?
— დედა შეიძლება რაღაც გკითხო?
— კი ძვირფასო
— დედა შეყვარებული ვარ
— რაა მარია არ მითხრა რომ ის მაფიოზი გიყვარს
— არა არა სხვა მიყვარს
— მაშ ვინ არის ის ბედნიერი ?
— ჩემი კლასელი
— რა ჰქვია?
— ფელიქსი
— კარგი და რა გწუხებს?
— ორი დღეა არ შემხმიანებია, არც დაურეკავს, არც მოუწერია...
— საყვარელო ეჭვიანობ?
— არა უბრალოდ...
— მარია შენ ჩემი შვილი ხარ მე შენზე ყველაფერი ვიცი
— კარგი ხო ვეჭვიანობ... დედა იქნებ არ მოვენატრე
— ჩემო სულელო, დარწმუნებული ვარ მოენატრე
მოულოდნელად ავტირდი, დედა მთელი გულით ჩამეხუტა და ცრემლები მომწმინდა.
— არ იტირო პატარავ
— დედა კაბას ამარჩევინებ?
— რა კაბას?
— დამავიწყდა მეთქვა, დღეს წვეულებაზე მივდივართ, სკოლაში იმართება
— მშვენიერია წამოდი სწრაფად რამე ავარჩიოთ
დედამ ხელი მტაცა და გარდერობში შემაგდო
1 კაბა:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
