ამბავი მარია კლარკის შესახებ, რომელიც იძულებული ხდება შეიცვალოს საცხოვრებელი ადგილი, მას ეს გადაწყვეტილება ძალიან არ მოსწონს მაგრამ მისი ცხოვრება რადიკალურად იცვლება როცა ის მაფიის ერთ-ერთ ბოსს ჯეი პარკერს დაუპირისპირდება
ახალი დღე იწყება, მაგრამ დილიდანვე ძალიან დაბნეული ვარ, ჯეი პარკერზე ფიქრს ვერ ვწყვეტ, "რა იყო აუდიტორიაში მისი ქცევა?„ " ასე რატომ მოიქცა?„ ეს კითხვები მიტრიალებს თავში, და პირველად ხდება რომ ერთ-ერთ კითხვაზე მაინც არ ვიცი პასუხი, ნერვები მეშლება, ასე მგონია რაც ახალ ორლიანში ჩამოვედი აზროვნების უნარი დავკარგე, ჩემთვის გამწარებული ვფიქრობდი, როცა კარები ჩემმა იდიოტური გამომეტყველების მქონე ძმამ შემოაღო:
-ოო ჯეი მიყვარხარ
ჩემი ნერვების მოსაშლელად ხარხარებდა, საშინლად გავბრაზდი, გავეკიდე
- მოგკალავ, ვერ გადამირჩები!
უეცრად ჩემს ყვირილზე დედა გამოვიდა მას მამაც მოჰყვა
- მარია რა ხდება? განა შეიძლება ასეთი სიტყვებით მიმართო შენს ძმას? რა მოხდა?
- დედა, ნერვებს მიშლის, ჩემს ნერვებზე თამაშობს!
-ჯონი ახლავე ბოდიში მოუხადე შენს დას!
- დედა...ბოდიში კბილებში გამოსცრა, მეც კმაყოფილებით აღსავსე თვალებით შევხედე, მაგრამ მოვლენები სახვანაირად განვითარდა.
- მარია ახლა შენ
- მეე...რატომ?
- ეხლავე!
- ბოდიში
გაცეცხლებული ჩემს ოთახში ავედი და ტანსაცმელის ძებნა დავიწყე, მაგრამ მერე გამახსენდა რომ ჩვენს სკოლაში უნიფორმით უნდა მევლო. უნიფორმა გამოვიღე და ჩაცმა დავიწყე ასე გამოვიყურებოდი:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
