2001/01/30
At 11.47PM
At homeදෙවියනේ !! තාමත් මේ හීනයක්ද කියලා මට හිතාගන්න බෑ..!!එයා මගෙන් ඇහුව.. එයාට කැමති ද කියලා!!! මට "ඔව් ඔව් ඔව්" කියලා කෑගහන්න උවමනා උනත් එහෙම කරේ නෑ මං..
එයා හුගක් ගැඹුරු මනුස්සයෙක් මට ඒක පහුගිය කාලේ තේරුනා එයාට ආදරේ කරන ඒක අමාරු වෙයි..!! එත් මං එයාට කැමති!! වචනයෙන් විස්තර කරන්න බැරි තරම්!!එත් මට එයාට ඒක පාර කැමති කියලා කියන්නත් බෑ..!! මොකද හිතන්න කීයක් දේවල් තියෙනවා ද?අපි දෙන්නම පිරිමි ළමයි?
ඉතින්? ඒක කොහොම හරියන්න ද???අනික මේ සමාජේ???
ටේහ්යුන්ග් නම් කිව්වේ සමාජෙට බම්බු ගහන්න කියලා සමාජේ ගැන හිතන්නේ නැතුව මගේ හිත කියන දේ කරන්න කියලා..එත් මං එයාට කොහොමද කියන්නේ මේ සමාජේ නේද අපි ජිවත් වෙන්න ඕනේ කියලා.. පැනලා ගිහින් අපි කොහේ යන්න ද? මොනා කරන්න ද? අපේ පවුල් වලින් මොනව කියයි ද!?නෑ මොනව නොකියයි ද? අනික එයා හොද වංශවත් පවුලක පිරිමි ලමෙක්!!! මං? මං කවුද? නිකන් driver කෙනෙක් ගේ පුතෙක්!
ඒ හැමදේම ගැන හිතන්න වෙනවා..~මගේ ඔලුව රිදෙනවා, මං නිදාගන්න යනවා!
හැමදේම හරියයි නේ ද දෙවියනේ?
ඔහ්හ් ඉන්න එයා මං වෙනුවෙන් කවියක් කිව්වා..
හරියට හදේ ඒ ලස්සන මැජික් ඒක
මුල් වතාවට තේරුණු තරුවක් වගේ,
ඒ විදියටම
මං ඔයාට ආදරේ කරන්න
පටන් ගන්න ඇති!!මට මතක එහෙම!
Flash back to 2001/01/30
"Ohh ජන්කුක් ඔයා පරක්කුයි!!" රාත්රී හතට විතර ටේහ්යුන්ග් එන්න කියලා කියපු තැනට ජන්කුක් ගියා..
"ඔහ්හ් මෙතැන ලස්සනයි නේ?" ටේහ්යුන්ග් ගේ ගෙදර ලග තිබුණු ගස වලින් පිරුණු ලස්සන තැනකට ටේහ්යුන්ග් ජන්කුක්ට කතා කරලා තිබුනේ..
"මෙච්චර කල් මේ අහල පහල ජිවත් වෙලා මෙතැන ආවෙ නැද්ද? බලන්නකෝ මෙතනට ලස්සනට අහස පේනව.." ටේහ්යුන්ග් මිමිණුවේ එතැන සවි කරලා තිබුණු ටිකක් දිග බංකුවෙන් ඉදගනිමින්..
"මේක ඔයාලගේ ඉඩමක කෑල්ලක් නේ.. මේවාට පොඩි කාලේ නම් රිංගල තියෙනවා.. එත් පස්සේ ගුටි කන්න වෙන නිසා නැවැත්තුවා.." ජන්කුක්ත් ටේහ්යුන්ග් ලගින් ඉදගෙන මිමිනුවා..
"හ්ම්ම්.. බල්න්නකො අහස..අද හරිම ලස්සනයි.. තරු ගොඩකින් පිරිලා..!! ඒ මැද්දට වෙලා හරිම ලස්සනට හද ඉන්නවා නේ ද?" ටේහ්යුන්ග් ජන්කුක් ගෙන් ඇහුවේ ජන්කුක් පොඩි හිනාවක් පිට කරද්දී
"ඔයා දක්ෂ කවියෙක් කියලා මං දන්නවා..ඉතින් අහස ගැන කවියක් කියන්න බැරි ද?"
"හ්ම්ම්.. සමහරවිට මෙහෙම දෙයක්,
හරියට හදේ ඒ ලස්සන මැජික් ඒක
මුල් වතාවට තේරුණු තරුවක් වගේ,
ඒ විදියටම
මං ඔයාට ආදරේ කරන්න
පටන් ගන්න ඇති
(Original credits goes to V. W)"ලස්සනයි!" ජන්කුක් හිනාවක් එකක් කිව්වා..
"ඒක මං කිව්වේ ඔයාට!" ටේහ්යුන්ග් ජන්කුක් ගේ අත හිමින් සැරේ අල්ලාගනිමින් මිමිණුවේ ජන්කුක් ගේ ඇස් උඩ යද්දී..
"පුදුම වෙන්න එපා.. මං ඔයාට ආදරය කරනවා කියලා මං ඔයාට කිව්වේ හුගක් කාලයක් ඉදලා නේ.. මං හිතන්නේ ඒ හැමදේම ඔයාටත් තේරෙන්න ඇති!" ටේහ්යුන්ග් මිමිනුවා..
"හ්ම්ම්.. එත්?"
"ඔයා ඔය කියන්න හදන්නේ සමාජේ ගැන නම්, මං ඔයාට කලිම්ම කිව්වා.. ඕක මහ බොරු මායාවක් ජන්කුක්!! ඒක ඇත්තක් වෙන්න ඇති.. මේ ලෝකේ ඉස්සරහට යනවා ජන්කුක්! මේ ලෝකේ හුගක් gay මිනිස්සු දැනටම ඉන්නවා, එංගලන්තය වගේ රටවල gay මිනිස්සුන්ට marry කරන්නත් පුළුවන්! අපිව මේ සමාජේ කොන් කරනවා නම් අපිට පුළුවන් ජන්කුක් යන්න වෙන රටකට! බැරි නෑ!!" ටේහ්යුන්ග් මිමිනුවා..
"ඔව් එහෙම වෙන්න ඇති හ්යුන්ග්.. එත් මට බයයි!" ජන්කුක් මිමිනුවා..
"මාව විශ්වාසයි ද?"
"හ්ම්ම්.. ඔව්.."
"මට කැමති ද? "
"ඔව්.."
"එහෙනම් ඔයා මගේ ජන්කුක්!" ටේහ්යුන්ග් ජන්කුක්ව බදාගන්න ගමන් මිමිනුවා..
"එයා පව්.." හොසොක් මිමිනුවා..
"එකට නම් දුක හිතුනා.. එතකොට මගේ ඔම්ම කොහෙන්ද මේකට join වෙන්නේ? අනික park? Park ලා කොහෙන්ද මේකට එන්නේ?" ජිමින් පුදුමෙන් මිමිනුවා..
"අපිට කරන්න තියෙන ඒකම දේ ඉස්සරහට කියවන් යන ඒක තමා ජිමිනා!" හොසොක් අනෙක් පිටුවට පෙරලමින් මිමිනුවා..
YOU ARE READING
Heartbeat | Taekook √
Fanfiction"මනුස්සයෙක් ඇත්තටම මැරෙන්නේ එයාව ආයේ මේ පණ තියෙන මිනිස්සුන්ට අමතක වුනු දවසට ඒ නිසා ඔයාලා මේ කතාව කියෙව්වම මේ කතාව විනාශ කරලා දාලා 'අපිව' අමතක කරන්න..." From Jeon Jungkook To Kim Taehyung ~ Cover by ChoiJaehi