"Sen, masalların büyülü yanına bel bağlayacak kadar masumsun Helen ama bana boynumu büktürecek kadar da tehlikeli bir sevimliliğin var."
Helen; eğitimi, idealleri ve elde etmesi gereken para için çıkacağı çetin yolda, yürekten inandığı ve her daim h...
Hoş geldiniz, kemerlerinizi bağlayın ve yeni dünyamıza ilk adımınızı atın.
Bu yol bizim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YALANCI MASAL
İlk Bakış
"Hepimiz, kendi masallarımızın kurbanıyız."
Ahmet Hamdi Tanpınar
*
Masallar asırlar boyunca dilden dile, nesilden nesile aktarılan zihinsel bir yolculuktan ibaretse eğer düşlerimizin ortaya çıkardığı en mucizevi eserlerdi bana göre. Nitekim çocukların hayal dünyasını renklendiren, anlatıldığı ve okunduğu her an olağanüstü olaylarla bezeli olan masallar şüphesiz ki küçüklüğümden beri zihnimi süsleyen yegâne izlerin temelini oluşturuyordu.
Yaşım kaç olursa olsun masallara olan inancımı kaybetmiyordum ve kalbimde taşıdığım sevgiyle zihnimde kocaman, büyülü meyve ağaçlarını filizlendiren çocuksu bir iradeye sahiptim.
Karşıma çıkan her tümseği aşmayı dizlerine uzandığımda saçlarımı okşarken bana umut verici masallar anlatan annemden öğrenmiştim. Babamın hoş bir melodiyi andıran sesinden dinlediğim efsaneler dudaklarımın kıvrılmasına sebebiyet verirdi veyahut ellerimden hiç düşürmediğim masal kitaplarımın satırlarında kaybolurdum ansızın.
Bir kadının gülümsemesinin en değerli hazine olduğunu, en değer verdiğim insandan duyduğumdan beri gülüşlerime ket vurmamayı biliyordum.
Hayatı bir masal sahnesine çevirecek olan insanın kendisiydi veya o masalın sonunun nasıl biteceğine karar verecek olan da...
Her masal güzel sonlanmazdı. Her kalp, kırıklarının tamir edilmesine kolayca müsaade etmezdi ve her başlangıca sonunun güzel olacağına emin olunarak adım atılmazdı.
Bir sabah gözlerimi yeni doğan güne açtığımda masallardaki prensesler gibi karşıma çıkacak olan prens kimliğini O'nun alacağını bilmiyordum. Kalbim ona akarken aynı zamanda ondan kaçmam gerektiğini ve geride beni bulması için ayakkabımı bırakmak istemeyeceğimi de bilmiyordum.
Zehirli elmayı onun elinden yemek bir çeşit bedelse bu bedele katlanmaya gönüllü olacak kadar kalbimin dizginlerinin benden kopacağını ve karanlık bir ormana kaybolmak pahasına gözlerim kapalı dalacağımı da...
Bilmiyordum.
Bazı efsanelerin sonlarını tahayyül edebilirdiniz ama o sonu oluşturacak baş kahramanı bizzat kendiniz oluşturuyorsanız o sona ürkek gözlerinize yerleşen korku kırıntıları, ritimsiz kalp atışları ve ellerinizde emin olamadığınız bir ağrıyla bakardınız.
