"Sen, masalların büyülü yanına bel bağlayacak kadar masumsun Helen ama bana boynumu büktürecek kadar da tehlikeli bir sevimliliğin var."
Helen; eğitimi, idealleri ve elde etmesi gereken para için çıkacağı çetin yolda, yürekten inandığı ve her daim h...
Biz geldik ve bölüm yoğun tatlılık içeriyor! Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifli okumalar. 🧚🏻♀️
Masal kahramanı gibisin; koca bir yalan, koca bir hiç.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
VII : KIRILGANLIK PELERİNİ
"Ben seni hep olduğun gibi sevdim." dedi Doroty. Okuduğum cümle ile titrek bir nefes alarak Oz Büyücüsü'nün kapağını kapattım ve masanın üzerine koydum.
Bir insanı olduğu gibi sevmek, büyük bir devrimdi zannımca. Her kalp, kapılarını açmak istediği insanı tüm özelliklerini benimseyerek sevemeyebilir. Geçmişin bazı satır aralarını karıştırdığımda bir insanı olduğu gibi sevmemenin, sevilmeyen insan tarafından ne denli can yakıcı olduğunu öğrenmiştim ve bu pek de tekrar tekrar hissedilmesi gereken bir duygu değildi.
Ben; olduğum gibi sevilmek istiyordum ve beni, sadece Helen olduğum için seven insanları yanımda görmeyi istiyordum.
O zaman neden, beni olduğum gibi sevemeyeceğini düşündüğüm birini düşünerek kalbimin kırılmasına izin veriyordum?
Sevmek de değildi düşlediğim. Sevmek, Pars ile beni yan yana koymaya yetecek bir kavram olabilir miydi şüpheliydim zira. İki arkadaş olabilirdik ama o, bunu istemediğini belli etmişti bence sözleri ve hareketleriyle.
Doğru, karşılıklı çıkar ilişkisi içinde olan iki insan... Bu sözü aklıma geldikçe başımda keskin bir çınlama peyda oluyordu, kabullenemiyordum. Pekâlâ bu yola çıkarlarımız için çıkmış olabilirdik ama daha fazlası, en azından iki iyi arkadaş, olabileceğimize olan iyimser bir inancım vardı.
Artık yoktu tabii orası ayrı bir yenilikti.
Başımı omzuma yatırıp gözlerimi pencereden dışarıya çevirirken yağmurun yağmaya başladığını gördüm. Bursa'ya geleli dört gün oluyordu ve zamanımı tamamen anneme adamıştım. Birlikte yemekler yapmış, gezmeye çıkmış ve bolca sohbet etmiştik.
