အဂါးတယောက် ကုကုစိန်တို့နဲ့အတူ အဆောင်သစ်ကို ပြောင်းလာကာ
လင်ဖစ်သူပုကျိကို သတိရသောကြောင့် လဒမှိုင် မှိုင်ကာ
*ဟူးးသတိရလိုက်တာကွာ *
ဆိုကာပြောလေတော့ ကုကုစိန်သည်
*မင်းကလည်းကွာ လွန်ကိုလွန်တယ် အခုနကပဲတွေ့ပီး ပြန်လာတယ် အခုပဲသတိရတယ် ဆိုတာကတော့ သိပ်မဟုတ်တော့ဘူးနော် *
ဆိုကာပြောလေတော့ အဂါးသည်
*မင်းကဘာသိလို့လည်း ငါတို့ကမင်းတို့အတွဲလိုမျိုး အချိန်တိုင်းတွေ့နေတာ ကမြင်းနေတာ မဟုတ်ဘူးကွ တကယ့်ကိုခဏဆို ခဏပဲတွေ့ရတာ *
ဆိုကာပြောလေတော့ အဟုတ်သည်
*ဘာပြောလိုက်တယ် ဆိုတာကိုပြန်ပြောလိုက်စမ်း မင်းကငါတို့ကို လင်တွေနဲ့အချိန်တိုင်း တွေ့နေတယ် ဟုတ်လားဟမ် မင်းကပဲ ငါတို့ကိုပြောရတယ်ရှိသေး *
ဆိုကာပြောလေတော့ အဂါးသည်
*အေ့လေငါပြောတာမှားလို့လား မင်းတို့ကအချိန်ပြည့် အခန်းထဲပဲအောင်နေတာလေ ငါတို့ကကြအမြဲတမ်း အပြင်မှာလည်း မတွေ့ရဘူး ဟော်မင်းတို့လိုလည်း အခန်းလဲမအောင်ရဘူး *
ဆိုကာပြောလေတော့ ကုကုစိန်သည်
*ငါလုပ်လိုက်ရလို့ ဘာတဲ့ငါတို့ကပဲ အမြဲတမ်းတွေ့နေရတယ် ဟုတ်လား
ဟမ် ပြောလိုက်ရလို့ မကောင်းဖစ်နေအုံးမယ်သိလား သူတို့ကအိမ်4,5အိမ်လောက်ပဲကျော်တာလေ ငါတို့ကျတော့ အိမ်တင်ကျော်တာ မဟုတ်ဘူး လမ်းပါကျော်တာကိုများ ဟွန့်မပြောလိုက်ချင်ဘူး *
ဆိုကာပြောနေစဉ် ကောင်မလေးတယောက်သည် အနားကိုရောက်လာကာ
*နိကစီနီယာJiminနဲ့ ဘာတွေလည်း *
ဆိုကာမေးလေတော့ အဂါးသည်
*အကိုကငါ့ချစ်သူလေ ဘာဖစ်လို့လည်း *
ဆိုကာပြောလေတော့ ထိုကောင်မလေးသည်
