Güneş ışınlarının ağaç dallarının arasından süzülüp yarattığı ışık hüzmeleri.
Yaşadığını hissetmek için elinden geleni yapan müzisyen Jeongguk bir gece hayatını altüst edecek dövmeci Taehyung'la tanışır.
birkaç bölümü hazırda bekleyen, hakkında uzun zamandır düşündüğüm karakterler ve kurguyu sonunda sizinle paylaşmak istedim.
birkaç uyarı yapmak istiyorum. karakterlerin hiçbiri ne çok iyi ne de çok kötü, sürekli harika davranışlar sergilemeyecekler ve bazen okuması zor şeyler yapacaklar. bunu aklınızda bulundurarak okursanız sevinirim. çoğu şeyi jeongguk'un gözlerinden anlatmayı seçtiğim için o nasıl görüyorsa o şekilde yazıyorum. yani pek güvenilir bir anlatıcı da yok.
yorum yapmayı unutmayın lütfen!! beni motive eden en önemli şey yorumlarınız! umarım beğenirsiniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
———
Jeongguk pahalı kulüplerde kendilerini herkesten üstün gören züppelerin karşısında müziğini yapmaktan nefret ediyordu.
Birkaç haftada bir kiralarını zamanında ödeyebilmek için Itaewon'da sahne aldıktan sonra Jeongguk o geceyle ilişkili tüm anılarını zihninden silmek için sabaha kadar içerdi. Tek amaçları kalitesiz müzikler dinleyip birbirlerine sürtünmek olan insanların karşısında gecelerini gündüzlerine katıp yazdıkları şarkıları söylemek evrenin orta parmağını başka bir gösterme şekli olmalıydı. O insanları mutlu edemezdiniz. Canlı müziğe alerjileri var gibiydi, onlar için sahneye bir tane DJ koymak yeter de artardı.
Jeongguk kendine güvenmediğinden değildi. O insanların görüp görebileceği en ateşli performansları sergilediğini biliyordu ve her ne kadar genelde şikayet etse ve grup arkadaşlarının başının etini yese de pahalı kulüpler ucuz içki, kusmuk ve sidik kokmuyordu. Daha çok pahalı ve fazla ağır parfümlerle karışmış içki kokusu vardı, gece devam ettikçe araya karışan ter kokuları alınmıyordu bile ve bu Jeongguk için fazla önemliydi.
Tanrı ona hassas bir burun ve kokuya fazla duyarlı bir vücut verdiyse bu onun suçu değildi sonuçta.
Parmaklarının arasındaki ucuz sigarayı dudaklarına götürdü ve ciğerlerine derin bir nefes çekerken havalanan kaşlarıyla gözlerini kırmızı boyalı ve beyaz ışıklı tavanda gezdirdi. Kulaklarını tüm kulübü kaplayan EDM ve ritim her hızlandığında saçma sapan bağıran insanların sesi dolduruyordu.
