𝐅𝐚𝐦 - 𝐂𝐡𝐚𝐧𝐌𝐢𝐧

☘ 15

"ne yaptığını sanıyorsun?"

Seungmin'in bacakları olmadığı kadar titriyordu, hem dışarıdaki soğuktan hem de içindeki can alıcı soğukluktan.
Bu tehlikeli bir soğukluktu, içi buz gibiydi her şeye karşı.
Bu ona serinkanlılık, yer yer sakinlik aşılıyordu ama iyiye alamaet değildi maalesef.

Seungmin güldü
"bırak da şu olmayan sevgilime gideyim"
"gidemezsin"
" nereden biliyorsun?"
"kalbinde başkası varken gidemezsin Kim."

Bundan kastı neydi bilmiyordu, anladığı da söylenemezdi.
"her fırsatta dudaklarıma bakarken gidemezsiniz bayım"
Seungmin'in kalbi durur gibi sıkıştı. Beynine oksijen gitmiyormuş gibiydi sanki. Cevap veremedikçe Chan konuşmaya devam ediyordu

"yalan mı? Bakmadığını iddia edebilir misin?"
"Edebilirim"
" işte sen busun! Kaçmak için ve olayı çıkmaza sürüklemek için her şeyi yapıyorsun"
" Chan, sana nasıl yansıttım bilmiyorum ama senden kesinlikle hoşlanmıyorum."
" yalan-"
" sözümü kesme, nefret ettiğin ve hayatının 4 yılını mahvetmiş kişiden hoşlanamazsın. Bunu istesem de yapamam.. "

Chan durdu.
"peki.."

Arabayı ve Seungmin'i geride bırakıp yürümeye başladı.
Seungmin şaşkın bakan dolmuş gözleri ile Chan'ı izledi, sesi içine kaçmış gibi konuştu
"a-araba diğer tarafta.."
Sesini birazcık daha yükseltti duyması için,
"gitmiyor muyuz?"

Nereye gidiyor olabilirdi ki? Derin bir of çekip sessizce onu takip etmeye başladı.
Chan'ın gittiği yer az önce oturduğu bardan başka bir yer değildi. Bu sefer içecekti çünkü artık düşünmesi gereken bir Seungmin yoktu.

Gidip tekli, yüksek sandalyelerden birine oturdu. Sadece soju'yu seviyordu bütün içecekler ve alkoller arasında, bir şişe sipariş etti.
Üstünde para olduğu için seviniyordu.

Soju şişesine bir süre baktıktan sonra ufak sayılmayan bir bardağa koyup biraz da ona baktı. Hareketleri kesik kesikti..

"sözümü kesme, nefret ettiğin ve hayatının 4 yılını mahvetmiş kişiden hoşlanamazsın. Bunu istesem de yapamam.. "

İstese de yapamazmış.. O zaman bütün bunlar neydi?
O gün neden öpecekti onu?
Bütün umutlandığı şeyler koca bir yalan mıydı?

Tam bardağı eline almışken yabancı bir el bardağı elinden alıp masaya koydu. Yere atacaktı normalde ama rezillik çıkarmak istemiyordu.
Sakince konuşan Seungmin'i sonradan duymaya başladı Chan
"kalk, gidiyoruz"
"sen git, geç geleceğim"

Chan'ın o ses tonu.. Sadece resmiyette kullandığı ve Staylerin bile duymayacak kadar değerli olduğu o ses tonunu Seungmin'e kullanmıştı.
Elleri titredi bir iki saniye
Bağırdı asla sesinin çıkmamasına rağmen, Chan'ın kolunu sıkıca tuttu

"Kalk dedim! Her götün sıkıştığında içemezsin, zaten sağlığın-"
"kimin umurunda."
"ne?"  afalladı.
"kimin umrunda diyorum sana. Senin mi?"
"..."
"eee? o zaman beni yanlız bırak" 
Gözleri kırgın gibi değildi. Daha çok duygusuz bakıyordu ve bu Seungmin için korkunçtu. Bu korkuyu hissetti, en derinden..
Sessizce yanına oturup masaya koyduğu soju bardağını tek nefeste içmeye başladı.
Chan bir tepki vermedi, sadece
"bardağımı ver"  demekle yetindi.
Seungmin'in hayatında ikinci kez içiyor olması umurunda değildi ya da öyle gösteriyordu.

Seungmin kendine bir bardak aldı ve Chan'a verdi.
Sessizce içmeye başladılar..

Birinci şişeden sonra Chan durdu hala içen Seungmin'in aksine. Araba kullanacağı gerçeği değişmiyordu sonuçta ve Seungmin de gitmediği için arabada sabahlayamazdı. Evet, planı buydu buraya gelirken..