თავი 1

1K 78 100
                                    

-ჯორჯ! ეს ვინაა?!-გაბრაზებული დედაჩემი უყვირის მამაჩემს, რომელიც ალბათ გუშინ ძალიან დათვრა და როგორც 1 კვირის წინ ვიღაც ბოზი მოიყვანა სახლში.

-ნაბიჭვარო გაიღვიძე!!! ვინაა ეს ბოზი ჩემს ლოგინში შიშველი რომ წევს?!?!-დედაჩემი ისევ ბოლო ხმაზე ყვირის.

-ბოზო დამაძინე ისედაც დაღლილი ვარ.

-ოპპა რა ხდება?ეს ქალი ვინაა?-ქალბატონი კიმი კიდევ უფრო გაბრაზდა.

-რას ნიშნავს ეს ქალი ვინაა ძუკნავ?!
მისი ცოლი ვარ!!!-ისევ იგივე უკვე დავიღალე.

ეს დილის ჩხუბი და ლანძღვა უკვე ჩემი რუტინა გახდა.
ყოველთვის იგივე.

სწრაფად ვდგები ლოგინიდან ვიცმევ და ოთახის კარებს ვაღებ რომ გავიდე,ზუსტად ამ დროს დედაჩემი ოთახიდან ამ შიშველ გოგოს აგდებს, რომელიც ხელებით ცდილობდა მისი სხეულის დაფარვას.

-ოჰ ჩემი თვალები,ეს რა დავინახე-სასწრაფოდ თვალებზე ვიფარებ ხელს და სახეს უსიამოვნოდ ვჭმუხნი.

ჩანთას ვიღებ რომელიც კარებთან გდია და სახლიდან გავდივარ.

ავტობუსში ვჯდები.
დაახლოებით 20 წუთში კი სკოლასთან ვარ.

-კიდევ ერთი დღე ამ ჯოჯოხეთში.-ნელი ნაბიჯებით შევდივარ შენობაში,მესამე სართულზე ავდივარ და ჩემს კლასში შევდივარ.

-ნიკოლ! ისევ დააგვიანე!-თავლებს მობეზრებულად ვატრიალებ და ჩემი მერხისკენ მივდივარ,რომელიც სულ ბოლოშია.
ფანჯრის მხარეს.

ვერ გეტყვით რომ სწავლით გამოვირჩევი.
კარგი ნიშნები ნამდვილად არ მყავს.

არც ჩემს მშობლებს ადარდებთ ჩემი სწავლა,ამიტომ მეც უბრალოდ ფეხებზე მკიდია.

მთელი გაკვეთილები მძინავს ან მუსიკებს ვუსმენ.

3 გაკვეთილის მერე დიდი დასვენებაა,ამიტომ კაფეტერიაში ჩავედი.

დილით არაფერი მიჭამია,ამის გამო კი ძალიან მშიერი ვარ.

საჭმელი ავიღე და ჩემი მაგიდისკენ მივდიოდი როდესაც ვიღაცამ მხარი გამკრა.
მე კი წონასწორობა ვეღარ შევიკავე და ძირს დავეცი.

🩵ჩემი დემონი🩵 | J.JK  ( დასრულებული)Where stories live. Discover now