თავი 10 (დასასრული)

333 45 23
                                    

ველოდებოდი მათ... ველოდებოდი. არ ვიცი რამდენი ხანი ველოდე, მაგრამ ეს ცოტახანი ნამდვილად არ იყო...  ბოლოს კი გამოჩნდნენ! მაგრამ არა კარგ მდგომარეობაში...

~♡~♡~♡~

JUNGKOOK'S P.O.V

როდესაც ნიკოლი წყალში ჩავიდა, ნაპირზე ვამპირებისა და მაქციების კლანი გამოჩნდნენ.

- გამარჯობა ჯონგუქ. რამდენი ხანია არ მინახიხარ. ძალიან მომენატრე.- დაიწყო ვერნონმა.

- ვენონ პირდაპირ საქმეზე გადადუ და ნუ თვალთმაქცობ!- კბილრბში გამოვცერი და პირდაპირ თვალებში ჩავხედე.

არ ესიამოვნა. რამდენიმე წამით თვალები წითლად გაუნათდა შემდეგ კი ისევ ჩაქრა.

- მამა აქ რა გინდა??- ახლა ჯიმინი ჩაერთო საუბარში.

- ნუთუ არ იცი ჯიმინ?? ნუთუ ამდენი ხანი ამას არ გეუბნებოდი?? შენ კი ისევ იგივეს აკეთებ! ახლავე დაასრულებთ ამ ყველაფერს! ადამიანი მომიყვანეთ, სანამ წყნარად გეუბნებით! თუ არ დამიჯერებთ თქვენს თავს დააბრალეთ რაც მოგივათ!- მუქარით დაიღრინა ვამპირმა.

- მამა! ახლავე დაბრუნდით უკან და ნუ ცდილობთ ხელის შეშლას! გაფრთხილებთ!

- ბიჭებო! გოგო მოძებნეთ! მთლიანი ნაპირი გადაქექეთ! გარშემო მდებარე ტყე გადაქექეთ!- კაცების ნახევარი ნიკოლის მოსაძებნად ტყეში გაიქცა, ნახევარი კი მათ ბატონთან დარჩა.

რა იცოდნენ ცოცო ტბაში, რომ იყო სა სურვილის ვარსკვლავს რომ იღებდა.

- გირჩევნიათ თქვენი ნებით მომცეთ მოკვდავი, თორემ თუ ჩემი რომელიმე ბიჭი იპოვის კარგი დღე არ დაადგება.- დაიმუქრა კლაუსი და თვალები ლურჯად აუელდა.

ზუსტად ამ დროს გავიგე ხმა, რამაც შვება მომგვარა. მას ეს გამოუვიდა! მან ეს შეძლო!

- ჯონგუქ!- ნიკოლი გაკვირვებული სახით მიყურებდა. აღელვებული იყო. დაბნეულობაც ძალიან კარგად გამოსახვოდა. გამეღიმა.

🩵ჩემი დემონი🩵 | J.JK  ( დასრულებული)Where stories live. Discover now