თავი 4

431 61 3
                                    

აუცილებლად წაიკითხეთ!

იმას ვიტვი,რომ ყველაფერი რასაც ახლა წაიკითხავთ არის ჩემი ფანტაზიის ნაწილი.
ყველაფერი მე გამოვიგონე და არაფერი არ შეესაბამება რეალობას.

ახლა კი გააგრძელეთ კითხვა,დავოუთება და დაკომენტარება არ დაგავიწყდეთ🤭😻😘

♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎

-მაქციების კლანს უთახი ამ ამბის
შესახებ,არა მგონია სიახლით მოიხიბლონ.-აი ასე,ახლა ვნახოთ თუ კიდე იქნები შენს დემონ მეგობართან ერთად პრინცო ჯიმინ!

♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎

გუშინ ბიჭებთან ერთად კარგი დრო გავატარე.
უბრალოს ჯონგუქი ყოველთვის როცა შემომხედავდა თვალები უცრემლიანდებოდა და ცდილობდა არ ეტირა,ამის მიზეზს კი უბრალოდ ვერ ვხედავდი.

ღამე გვიან დავიძინე,მაგრამ ვიცოდი,რომ დილით ადრე მომიწევდა გაღვიძება.

-ნიკოლ გაიღვიძე. ნიკოლ!-მესმის ხმა.
ეს სიზმარია? მოიცა ეს ხმა მეცნობა.
ვინ არის? ჯიმინის ხმას გავს.
ჩემს სიზმარში ჯიმინს რა უნდ?

ამ ფიქრებში ვიყავი გართული,ვერ ვხვდებოდი ეს ყველაფერი სიზმარი იყო თუ სინამდვილეში ცდილობდნენ ჩემს გაღვიძებას.

მალე სხეულზე საშინელ სიცივეს ვგრძნობ.
ჯიმინი ყინულებიან წყალს მასხავს.

ვიწევი და ვცდილობ,რომ თვალები გავახილო მაგრამ სახეში ბალიში მხვდება საიდანაც ძალიან ბევრი ბუმბული იყრება და სველ სახელზე მარტივას მეკრობა.

-ჯიმინნნ!!!-დავიყვირე და ჯიმინს გავეკიდე,რომელიც ოთახიდან უკანმოუხედავად გაიქცა.

სწრაფად ჩავიცვი ჩუსტები უკვე ფეხი უნდა ამეწია მაგრამ ისე მოხდა,რომ ჩუსტი იატაკს არ ასძვრა წონასწორობა ვეღარ შევინარჩუნე და იატაკს პირდაპი შუბლით ჩავეხუტე.

🩵ჩემი დემონი🩵 | J.JK  ( დასრულებული)Where stories live. Discover now