Okulda yine yalnız olduğum bir gündü, her zaman ki gibi. Yine hiçbirşey gerçek değildi benim için, gerçeklikle alakam yoktu benim. Hiçbir zaman olmadı. Asla gerçek hissetmedim. Hayatım gerçek miydi ki benim?
Ahh! Bu düşüncelerden kaçmam lazım. Kaçış yolum hangisi?
Tabii ki de kitaplarım, zaten ne için dışarı çıkmıştım ben kitap okuyup düşüncelerimden kaçmak için burdayım zaten.
Bahçeye bakıyorum köşem nerde benim? Orda Her zaman ki gibi.
Montumu yere serdim ve üzerine oturdum. Kitabımı Çıkardım, işte şimdi dünyamdan kaçma vaktiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
