tutmayacak sanirim ama yinede taslakta bekletmek istemiyorum 😭💌
ㅡ geçmiş
"nayeonnie, ben geldim bak." momo elindeki çilekli sütü nayeon uzattıktan sonra sağına geçti. "konuşalım mı, hm?"
nayeon ve jeongyeon, uzun zaman sonra ilk defa kavga etmişlerdi. kavgaları başkası sonlardırmadığı sürece iki tarafta bir şey demezdi. muhtemelen, gereksiz bir kavga olduklarını düşündükleri içindi.
nayeon, köşesini yıldızlarla doldurduğu defterinin kapağını sertçe kapattı. "jeongyeon mu seni yolladı, cidden mi?"
momo tuttuğu nefesini verdi. "evet.. ama suçu onda aramamalısın." momo gözlerini nayeon'un gözlerine çıkarınca devam etti. "yani, kendindede arama."
elindeki kalemle stresle oynarken nayeon konuştu. "o zaman kimde arayacağız, momo. her seferinde başkası kavgalarımızı sonlardırıyor. kimsemiz olmadığı zaman, herşey bitecek mi?"
"öylede kastetmemiştim aslında.." momo'nun gözleri elindeki çilekli süte kaydı. "sen bunların üzerine soğuk bir şeyler iç, kendine gelirsin bir."
nayeon burukça gülümsedi. şuan ne sütü içmeye, ne de konuşmaya mecali vardı.
"senin aldığın sütlerde ayrı bir lezzetli oluyor." momo kıkırdadı. "hayır nayeon, sütleri ben değil jeongyeon alıyor."
nayeon'un duyduğu isimle gülümsemesi düştü. "ha, o zaman iyi seçiyormuş."
"daha ne kadar böyle bekleyeceksin?" momo'nun ciddi çıkan sesi üzerine nayeon gözlerini ona sabitledi. "hm?"
"bence dediğim gayet anlaşılırdı, nayeon. ikinizinde canı sıkkın, bu çok ortada. öyleyse birinizde buna son vermeli."
evet, nayeon kesinlikle momo'nun neyi kastettiğini anlamıştı. ama bir yanı asla anlamak istemiyordu. çünkü her ne kadar öyle olmadığını bilsede bir şekilde, problemi kendinde buluyordu.
nayeon bir süre sustuktan sonra derin bir nefes verip momo'ya döndü. "alışkın değilim sadece. o kadar sık kavga etmiyoruz. ve sanırım bu konularda çıkmazda kalıyorum."
momo anladığını söyleyen bir kaç mırıltı bıraktı. ve nayeon'un yüzüne baktı. "bak, nayeon seni anlıyorum. ancak bu ilişkiniz için sağlıklı bir şey değil."
nayeon elindeki boş çilekli süt kutusunu çöpe bıraktı. "ne dersen haklısın momo, ama bu benimde kişiliğimde yok sanırım, zorluyor beni."
momo aklına gelen şeyle gülümsedi. "bir gün, dahyun'la 'kedi mi sahiplenmeliyiz, köpek mi' kavgası yapmıştık." yüzünü yanındaki bedene çevirdi. "anlayacağın, oldukça masum bir nedendendi. ayrıca kimsenin suçu yoktu. bu yüzden özür dileyen sen olduğun için, suçlu olanında sen olduğunu düşünme."
momo sözlerini bitirdikten sonra bileğinde duran saatine baktı. "birazdan dans kursum başlayacak, gitmem gerekli." masadan kalkarak arkadaşının omzunu patpatladı. "dediğim gibi, suçu kendinde arama. dediklerimi bir düşün."
nayeon hafifçe kafasını salladıktan sonra bakışlarını yere doğrulttu. belkide momo haklıydı, kavga etmeleri için hiçbir sebep yoktu. hemde birçok kişinin kavga etmenin, ilişkiye daha sağlıklı devam etmeyi sağlayacağını söylediğini hatırlamıştı. düşündükleriyle kendini avuturken, alt katta dahyun'la konuşan jeongyeon'un yanına gitmeye karar verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
daring woman, 2yeon ✓
Fanfictionnayeon, eşi yüzünden ağladığı her an için defterine yazardı. angst | minific.