Yıkım/Arda Güler

Section 6

Odaya geçtiğimizde bize garip garip bakmışlardı. Arda eski yerine geçmişti. Burak da benim yanıma oturmuştu yine. Ikisi birbirine bakarken aralarında sözsüz bir konuşma geçiyordu. Bende Burağın kulağına eğildim.

"Ne oluyor lan?"

O göz temasını kesip bana dönmüştü bende önüme dönmüştüm. Bu sefer o benim kulağıma yaklaştı.

"Ben bu çocuğu hiç sevmedim."

Arda'nın bakışları değişmişti. Buraya dönüp çatık kaşlarımla baktım. Yüzümüz birbirine fazla yakın olmuştu birden. Uzaklaştım biraz ve önüne döndüm. Arda'nın babası Ümit abi de bize bakıyordu.

"Vaaay erkek arkadaşın mı bu delikanlı?"

Diyip gülmüştü. Etrafındakiler de ona katılmıştı.

"Yok biz sadec-"

"Ümit utandırma kızı."

Dedi yanında oturan eşi. Kendimi açıklamama izin vermiyordu. Annem ve babam da bildikleri halde gülmeye devam ediyordu. Gülmeyen tek kişiler Abim, Arda ve ben. Burak da hafiften sırıtıyordu. Piç. Abim niye Burağa öldürecekmiş gibi bakıyordu anlamamıştım. Burakla iyi anlaştıklarını sanıyordum. Ardayı hiç saymıyorum bile. Hiçbir şeyim değildi ki.

Birden Burağın telefonu çalınca ayağa kalktı ve başka odaya geçti konuşmak için. Konu çoktan değişmişti. Bende su içmek için mutfağa gitmiştim. Hemen arkamdan başka adım sesleri de geliyordu. Mutfağa gidince arkamı döndüm. Abim olduğunu görünce hiç şaşırmadım nedense.

"Ne oldu abi?"

"Burak'la aranızda ne var?"

Tam o sırada başka ayak sesleri de geldi Arda kapıdan içeri doğru bakıyordu. İkisine de arkamı dönüp suyumu içtim tekrar önüme dönünce Arda'nın abimin yanında olduğunu gördüm ve ikisine de göz devirdim.

"Arkadaşım abi."

Bir anda ikiside rahat bir nefes verdi. Ve ben daha ne olduğunu anlamadan abinle Arda mutfaktan çıktı. Burak da içeri girdi.

"Ya benim bi işim çıktı gitmem lazım."

"Ne işi?"

"Öyle ya annem falan."

"Haa tamam hadi bay."

Dedim ve kapıya kadar geçirdim ve yanaklarını bilerek sulu sulu öptüm. Hemen yanaklarını sildi ve değişik sesler çıkardı. Sonra beni hızlıca kendine çekti ve sıkabildiği kadar sıkıca sarıldı bana.

"Gerizekalı bırak."

Sonra burnundan garip bir şekilde gülmeye başladı ve birden burnundan domuz sesi çıktı. O sesi duyunca ikimiz birden gülme krizine girdik. En son annem "Ne oluyor?" Diye seslenince Burağı ittirdim. Ve kapıyı yüzüne kapattım. Içeri geçmek yerine odama geçtim ve kulaklıklarımı alıp müzik dinledim biraz. Evde canım sıkılıyordu. Hazır olduğum için direkt üstüme ince bir hırka ve çantamı alıp içeri gittim. Arda da ayaktaydı o sırada.

"Anne ben dışarı çıkıcam biraz gezicem."

"Nereye?"

"Dolaşıcam işte biraz canım sıkıldı. Okul içinde birşeyler lazım hem."

"Tamam kızım dikkatli ol."

Dedi ve kartını uzattı. Gülümseyerek elinden aldım. Arkamı döndüğümde Arda'nın da kapıda olduğunu gördüm. Annem yine gider ayak ikimizin eline de çöp poşetleri doldurmuştu.

Ayakkabımı giyip poşetlerin yarısını Arda'nın elinden almıştım. Ellerimiz birbirine değdiğinde ikimiz de hızlıca çekmiştik. Çöp kovasına çöpleri fırlatıp Arda'ya döndüm.

"Ne tarafa gidiyorsun birlikte gideriz belki."

"Stadyuma gidiyorum ben. Antrenmanım var."

Fenerli olduğunu unutmuştum bir süreliğine. Ben yaşadığım zort ile susmuştum. Fakat o yüzüme merakla bakıyordu.

"Sende gelebilirsin istersen."

Dedi ve daha da merakla bakmaya başladı. Bir an nasıl tanıştığımızı unutmuş olmalıydı. Çünkü o zaman üstümde imzalı Galatasaray forması, Galatasaray atkısı ve yüzümde sarı kırmızı boyalar vardı.

Sonunda gidecek bir yer olmadığı için başımı salladım. Zaten 1 saat falan durup giderdim. Burası Fenerbahçe stadyumuna çok uzak değildi hatta terastan görünüyordu.

"Yürüyerek gidebiliriz fazla uzak değil."

"Ben buradan gitmeyi bilmiyorum. Sen gösterirsin."

Hafifçe gülümsedim.

"Tabi ki. Gel."

Fazla vakit kaybetmeden yürüdüm ve arkamdan gelen Arda'ya döndüm.

"Antrenmanına ne kadar var?"

"Bir yarım saat falan var. Niye ki?"

Arda'yı kolundan çekip biraz ilerimizdeki banka ilerledim ve Burak'la yiyemediğim kadife tatlılarından 2 tane çıkardım. Birini ona uzattım.

"Al. Ye."

"Ben tatlı yiyemiyorum."

"Kadife tatlımı öyle kolay kolay herkese vermem. Kıymetini bil ve al."

Biraz daha elime baktıktan sonra aldı. Üstündeki jelatini sökemeyince elinden aldım ve açtım. Ben hemen yemeye başladım ve Arda daha yarısındayken ben 2. Paketi çıkartıp onu da yedim. Ikimiz de aynı anda bitirmiştik.

Tekrar yürümeye başladık. Stadın önündeyken girmekten vazgeçmiştim. Sanki girersem Galatasaray'a ihanet edecekmişim gibi geliyordu.

"Sen git ben dönüyorum."

"Niye?"

"Öyle girmek istemiyorum şuan."

"Hadi gel ya. Önce hem gelicem dedin şimdi de gelmicem diyosun."

Biraz daha bekledim ve bana kırgınlıkla bakan Ardaya baktım.

"Off tamam. Hadi gidelim. Ama buraya beni alırlar mı ki?"

"Benim yanımda olursan alırlar."

Dedi ve ilerlemeye başladık. Güvenlik bize doğru gelirken Arda birden koluma girdi ve güvenliğe doğru "bişey yok." Dedi. Ben şoka girmiştim. Elimi çekmeme izin vermiyordu.

"Biraz bekle. Yoksa içeri almazlardı seni."

Yeteri kadar uzaklaştığımızda elimi bıraktı ve stada girdik. Ben sahaya tribünlere doğru ilerlerken o soyunma odasına gitti. Gördüğüm hiçbir futbolcuya selam vermeden tribünlere geçtim. Rahat bir yerde oturup internette gezmeye başladım. Sesler duyunca etrafıma bakındım. Antrenman başlamıştı ama Arda etrafına bakınıyordu en sonunda beni görünce gülümsedi ve oda ısınmaya başladı.

Yaklaşık bir saat sonra sıkılmıştım. Arda'ya haber vermeden staddan çıkmıştım. Hayranlar kapının önündeydi beni görünce hepsi biraz şaşırmıştı. Içeriye kimseyi almıyorlardı ve içerideki herkesin bir ilişkisi vardı neredeyse. Ben kimseye aldırmadan çıktım. Birkaç kişinin fotoğrafımı çektiğini hissetmiştim ama dönüp bakmadım ve kırtasiye sokağına girip okul için lazım olan şeyleri aldım. Okullar 1 haftalığına tatil olmuştu. Eve döndüğümde yemek hazırdı. Oturup yemek yedim ve yorgun olduğum için direkt odama geçtim. Abim birden odama daldı.

"Sen Ardayla mı geziyosun lan?"

"Bugün stadyuma gittik beraber sadece onda da çok kalmadım 1 saat falan."

"Niye kimseye haber vermeden çektin gittin? Çocuk sana bişey olmuş diye korkmuş."

"Yok bişey işte."

Abim iyi olduğuma emin olduktan sonra odadan çıktı. Çok yorulmuştum bugün. Ama Arda'nın beni merak etmesi nedensizce hoşuma gitmişti. Pijamamı giyinip kendimi yatağa attım ve mutlu mutlu uyumaya çalıştım.

________________

Bölümleri artık biraz daha uzun yazmaya çalışcam ama bazı yerler biraz saçma ve klişe olabilir pek takılmayın