fangirl | kerem aktürkoğlu

10; "Rüya"

Bu bölümü sonuna kadar okumanızı rica ediyorum. Lütfen geçmeyin anlayacaksınız:)

İyi okumalar💛

Başımın ağrıdığı bir güne daha uyanmıştım. Ama bu sefer kendi evimde değildim, babaannemde veya anneannemde değildim. Duvarları gri, yepyeni gözüken, iki katlı bir evin içerisindeydim.

"Başım.." diye söylendim biraz. Akşam nolmuştu açıkçası onu bile hatırlamıyorum. Umarım sarhoş olmamışımdır diye dua ederken tanıdık bir sesi duymuştum.

"Evine hoşgeldin prenses." babam mıydı bu? Bana başka evine hoşgeldin prenses diyebilecek kimseyi tanımıyorum çünkü.

"Kerem?"

Sonunda kim olduğunu çözerken o da gülümseyerek yanıma geliyordu. Bir an önce üstüme baktım, bir şort ve Galatasaray forması vardı. "Ben nasıl giydim bunları ya?"

Kerem'in giydirmemiş olmasına dua ediyordum.

"Ben giydirmedim. Dün kendinde değildin ama ben sana verdim, sen giyindin." umarım öyledir canım arkadaşım.

"Neden geldim ben buraya? Derin nerede?" peşpeşe soru sıralamaya devam ederken eliyle bana dur işareti yapıp tam yanımdaki tekli koltuğa oturdu.

"Neden geldiğini boşver de, iyi ki geldin. Seninle konuşacaklarım var." kafa sallayıp mükemmel dağılmış saçlarım ile arkamı yaslandım ve sarıldığım battaniyeyi karnımın olduğu yere getirdim.

"Dün gece senin için neden Arda ile kavga ettiğimi anladın mı?" ne kavgası? Ne Arda'sı ne denildiğini hiç anlamamıştım.

"Kerem sen şaka mı yapıyorsun? Dün gece hakkında hiçbir şey bilmediğimi söylüyorum bana anladın mı falan diyorsun." e benimde sabrımın bir sınırı vardı açıkçası.

Kerem, büyük bir nefes aldı. "Bak, Deniz. Şöyle düşün o zaman. Bir çocuk geliyor, senin sevdiğin kızdan hoşlandığını falan söylüyor. Ne tepki verirdin?"

Haydaa!

Şimdi bu ikisi benim için kavga mı etmiş yani? Arda benden mi hoşlanıyordu? Peki Kerem? O da aynı şekilde.

Nereye düştüğümü anlamam zor oluyordu. Kerem'in evindeyim ve benden hoşlandığını falan söylüyor. Hatta, en yakın arkadaşımın da benden hoşlandığını öğreniyorum. Zaten Efe'den de bur şeyler olduğunu anlamış gibiydim.

Bu lütfen bir rüya falansa, lütfen uyanayım! Komada falan kaldıysam da uyanayım ya lütfen!

Kerem ayağı kalkıp yüzüme doğru eğildiğinde kendimi haliyle geri çekmiştim. Nasıl bir durumda olduğumu sorgular bakışlarımı bir kenara koyup Kerem'in gözlerine dayadım gözlerimi.

"Senden hoşlandığımı hiçbir zaman anlamayacaksın, değil mi?" kafasını iki yana sallayıp geri doğrulunca bende yaslanmaktan vazgeçip kafamı tepeye kaldırmıştım çünkü onu anca bu şekilde görebiliyordum.

Arkasını dönüp gittiğinde biraz neler yaşadığımı düşündüm. Ama Kerem'i böyle bırakıp gitmek hiç kafama esmiyordu. Hemen bende ayağı kalkıp Kerem'in gittiği odayla daldım bir anda. Yatağına oturmuş telefonuna bakıyordu.

"Kerem," kafasını kaldırıp bana anlamaz gözlerle bakmıştı. "Sana sorduğum sorulara cevap vermen gerekiyor. Benim neler olduğunu anlamam için."

Kafa sallamasıyla oturduğu yere oturdum bende. Tüm vücudumu ona döndürdüğümde gülümseyerek bana baktığını fark etmiştim.

"Arda benden mi hoşlanıyor?" ilk sorduğum bu soruya göz devirmişti. Şaka mı yapıyordu bu çocuk? "Evet. Hemde çok uzun zamandır. Yani ben senle tanıştığım zamanlarda bile seviyormuş seni." elini yumruk yapıp kafasını kenara çevirmişti.