fangirl | kerem aktürkoğlu

: Special Part

"Aşkım şu topu sektirmez misin? Yağız uyuyor."

"Yağız gelsin benimle top sektirsin, iki gündür antrenmana gitmiyorum Okan hoca beni dilimleyecek."

İki saattir hiç durmadan top sektiren Kerem'e bağırmıştım. Ama beni dinlememiş, antrenmanına geri dönmüştü.

Yağız uyuyunca Ada'yı almıştım kucağıma. Onu sallarken farketmiştim, gözünden uyku akıyordu. Zaten beş dakika sallamamla uyuması bir olmuştu.

Ada'yı Yağız'ın yanına bıraktıktan sonra aşağı indim Kerem'in yanına. "Okan hocadan önce ben seni dilimleyeceğim şimdi."

Topu bir kenara koyduktan sonra gelip benim yanıma oturmuştu. Rahatlıkla koltuğa otururken başını omzuma koymuştu.

"Yunus gelecek miymiş?" beni onaylar şekilde kafasını sallamıştı. "Evet. Çağırdım, gelirim dedi."

Onu onayladım tekrardan. Bir süre kaldık öyle. En sonunda kapı çalınca ayaklanmıştım. Benle birlikte Kerem'de ayaklandı.

"Sen otur ben açarım." dedim. Kerem beni onaylamıştı. Yerine oturmamıştı ama yanıma gelmemişti de.

Kapıyı açtığımda karşımda Taylan, Yunus, Barış ve Berkan dörtlüsünü görmüştüm. "Hoşgeldiniz!"

Hepsiyle sarıldıktan sonra içeri geçirtmiştim onları. Gerçi Taylan'ı geçirmek biraz zor olmuştu, tutturmuştu çünkü Yağız'ı ve Ada'yı göreceğim diye.

"Taylan çocuklar uyuyor, uyanınca görürsün!"

"Ya yenge ne yapayım, çok seviyorum bıcırıkları!"

"Göreceksin eninde sonunda uzatma da otur!"

"Taylan otursana kardeşim, bıçaklarım seni bak." Kerem'in elinde oyun konsoluyla yerde otururken Taylan'a kızmasını Taylan kesinlikle ciddiye almamıştı. Küsmüş tavırla omuz silktikten sonra Yunus kolunu Taylan'ın karnına geçirmişti.

Taylan hızlıca karnını tutarken inlemişti. Yunus, "Yengemi dinleyeceksin Taylan!" dedi.

Onun bu haline gülerken gözüm Berkan ve Barış ikilisine kaydı. Beraber bir olmuş telefonlarına bakarken onları bu sanal alemden uzaklaştırmak istemiştim.

"Barış ve Berkan," ikisininde gözleri bana döndüğünde rahatlıkla konuştum. "Geldiğinizden beri ağzınızı bıçak açmıyor maşallah."

Berkan gözlerini benden çekip tekrar telefona verdiğinde Barış da gözünü telefona vermişti. Berkan çekmemişti gözünü oradan, ama Barış bana dönüp konuşmuştu.

"Barcelona ve Real Madrid maçı var, onu izliyoruz."

Onlara başımı sallamakla yetinmiştim sadece. Kerem ise elindeki konsolu bırakıp ayağı kalkmıştı.

"Ee madem öyle açalım mı maçı? Sizde izlemek isterseniz hep birlikte izleyelim."

Hepsi birlikte Kerem'i onaylarken Kerem oyunu kapatıp spor kanalını açmıştı. Bende onlara bir şeyler hazırlamak için ayağa kalktım.

Mutfağa geçtiğimde elimdeki kekle arkamı döndüm. Tabii ki karşımda minicik boyuyla duran Ada vardı. Paytak paytak yürüyüp gelmişti yanıma.

Peki bu çocuk o merdivenleri nasıl inmişti?

Ada'yı hemen kucağıma aldığımda ağzındaki emzikle boynunu omzuma gömmüştü. Bu özelliğe bayılıyordu! Onunla birlikte bende bayılıyordum.

"Annecim seni kim indirdi aşağıya? Kendin mi indin?" ağzındaki emziği bırakınca bende önümdeki çikolataları tepsiye dizmeye başladım.

"Taylan amca."