~Kaçış~

1.2K 26 10
                                    

Dudağıma değen dudaklarıyla bir kez daha dilimi yuttum...

Dudakları yumuşacıktı. Kuş kadar hafif ti öyle nazik ve narin öpmüştüki dokunmaya kıyamaz gibi bakmaya korkar gibi.

Hemen kendime gelip hızlıca onu ittim. Oda kendini geriye çekti istemediğümi bile bile yapmıştı.

"ne yapıyorsun sen ha kimsin sen!"

"kim olduğumu bir kez daha göstere bilirim istersen"

Hiç bişey demeden binaya koştum. Çok utanmıştım hayatımda ilk defa biri beni öpmüştü. Çok güzeldi ama bu onunla olmamalıydı bu kişi o kişi olmamalıydı ben onla olmasını istemiyordum.

Eve sessiz bir şekilde girip odama çıktım. Montumu çıkarıp yatağa oturdum ve telefonu elime aldım bana yazan numarayı bora diye kaydedecektim yada gıcık bora diyemi kaydetseydim acaba?

Borayı telefona kaydettikten sonra yastığa kafamı koydum ve kendimi sıcacık uykunun kollarına bıraktım...

Ertesi gün...

"kızım ha kalk boranın annesi geldi"

Hızla yataktan sıçradım.

"ne! neden gelmişler"

"sizin çeyiz işlerini falan halledecekmiş öyle dedi bende gelmeyeceğim öyle istemişler öyle olacak kızım hadi"

Tamam deyip hızlıca elime ne geldiyse giydim ve telefonu elime alıp çıktım beni arabayla bekliyorlardı arabaya bindiğimde boranın yanı hariç her yer doluydu mecburen yanına oturmuştum.

Kafamı cama yaslamış dışarıyı izliyordum istanbul gibi bir yerde oturunca izlenecek veya izleyecek çok şey vardı burayı sevmiyordum ama mecburen kalıyordum. Bir anda bacağıma değen bir elle irkildim bu boraydı eli bacağımı okşuyordu. Kulağıma eğildi ve fısıldadı.

"sakınn sesini çıkarma"

"ya çek o elini"

"annemler burda bizim aramızdaki şeye inanmaları gerek o yüzden şimdi sus ve yolunu izlemeye devam et"

"ya inanmasınlar bizim aramızda bişey yok zaten"

Eli bu sefer bacağımı daha çok sıkıyordu başımı tamam anlamında sallayıp sustum başka çarem yoktu.

"aferim küçük şey"

Hiç. Bişey demeden yolu izlemeye devam ettim başka bir alternatifim yoktu çünki elimden başka bişey gelmiyordu.

Hızlıca karşımda oturan kadın ve dün bana yenge diyen kız konuşmaya başladı.

"kızım ben aynur boranın annesiyim."

"merhaba memnun oldum tanıştığıma" dedim güler yüzlü bir şekilde.

"yenge bende alya boranın kardeşiyim"

"merhaba"

"kızım bir eksiğin gediğin yok dimi şimdi biz kız kıza gezicez istersen bora da gelebilir yada ikinizde gidebilirsiniz."

Boranın bacağımı sıkmasıyla ne demek istediği anlamıştım.

"efendim bence borada gelsin."

"aa kızım ben senin artık annen sayılırım"

"peki aynur anne" dedim bastırarak ağzıma hiç yakışmıyordu yakıştıramıyorum.

Bora kulağıma yaklaşıp küçük bir sesle fısıldadı.

"aferim küçük şey"

Ölmek istiyordum yaşamak için bir amacım kalmamıştı. Yapacak bişeyim yoktu. Sadece susmak geliyordu elimden başka hiç bişey gelmiyordu yapabileceğim başka bişey yoktu.

                                      KÜÇÜĞÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin