නිහඬ සිත්තරාවී - 6

59 17 124
                                    

Few days ago

@ evening

"ආහ්...හ්යොන්ග් ආවද? ඉන්න මං බොන්න මොනාහරි ගේන්නම්........."

ජින් හොස්පිටල් එකේ ඉඳන් හවස ගෙදර එද්දිම සාලේ ටීවි එක බල බල හිටිය ටේ එහෙම කියාගෙන ඉක්මනට ෆ්රිජ් එක ඇරලා ජූස් එකක් අරගෙන ආයෙත් එද්දී ජින් සැටියේ වාඩි වෙලා මහන්සි අරිනවා.


"ආහ් හ්යොන්ග්......."

ටේ එහෙම කියලා ජූස් එක ජින් අතට දීලා එයාට එහා පැත්තේ වාඩි වුනේ ජින්ටත් හේත්තුවක් දාගෙනමයි.


"ඔහ්...කුමාවෝ ටේ........ "


"ආපු ගමන් මගේ ඇඟේ ඇලෙන්න එන්න එපා..... මං හොස්පිටල් එකක් ඉඳන් එන්නේ........නිකං ඉන්න බැරුවට ලෙඩක් හදාගන්නවකෝ.........."

ජින් ටේ අතේ තිබ්බ ජූස් එක අරගෙන උගුරක් දෙකක් බීලා එයාව බදාගෙන ඉන්න ටේ දිහා බලලා එහෙම කිව්වේ බොරු තරහක් මවාගෙන.


"අනේ හ්යොන්ග්........ පොඩ්ඩක් මෙහෙම ඉන්න දෙන්නකෝ.....හ්යොන්ග්නුත් දවසෙම නෑ. මං තනියෙම හැමදාම. මේ.. හ්යොන්ග් හ්යොන්ග් මට මේම ඉන්න් එපා කියන්නෙ මම ලෙඩ වෙයි කියලා හ්යොන්ග්ට බය හිතුන නිසානේ"

ටේ බුම්මගෙන කියද්දී ජින්ට ඇත්තටම දුක හිතුනා එයාගේ පොඩි දොන්ග්සෙන් ගැන. එයා හිමීට එයාගේ උරිස්සේ තිබ්බ ටේ ගේ ඔලුව අත ගෑවේ ගොඩාක් ආදරෙන්. ඒත් ඉතින් සහෝදරයෝ ආදරේ පෙන්නන්නෙ වෙනම විදිහකටනේ.


"බය වෙන්නෙ? මම ? පුෆ් මම බයවෙයි තමුසෙ ලෙඩ උනාට. මම ඇගේ ඇලෙන්න එපා කිව්වෙ තමුසෙ ලෙඩ උනොත් ඒකත් කරගහන්න වෙන්නෙ මේ අහින්සක මට හින්දා"


"ආපූ හ්යොන්ග් කියන ජීවීන් කොට්ටාසෙම එකයි.. මේ ඒක නෙමේ..... මට මොනාද ගෙනාවේ කන්න......?"

ජින් ටේව අවුස්සන්න කියද්දී ටේ හැමදාම වගේ මේ සැරෙත් ජින්ගෙ විහිලුවට ඇවිස්සුනා. ඒ එක්කම ටේ ඉක්මනට සැටියේ කෙලින් වෙලා හිනා වෙවී එහෙම කියද්දී ජින්ටත් හිනාවක් ගියේ දන්නෙම නැතුව.

SECRET PAINTER ||KTH|| (COMPLETE)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora