Gönderen: Jeon Jeongguk
Alıcı: Kim Taehyung
Tarih: 26/08/1921Sevgili eşim, Kim Taehyung...
Sizi selamlıyorum Bay Taehyung. Sana bu şekilde hitap etmem hoşuna gidiyor değil mi? Ne zaman sevişsek kulaklarına ahlaksız cümlelerimi fısıldarken dahi bu şekilde konuşurdum.
Şuan sırası mı diye düşünüyorsun. Neden bu konuyu açtığımı sorguluyorsun kendi kendine. Taehyung ben seni sevdiğim kadar sana dokunmayı, hissetmeyi de seviyorum. Esmer teninde derin izler bırakmayı seviyorum. O güzel dudaklarının uzun öpüşmelerimiz sonrasında şişmesini ve kızarmasını seviyorum. Benim için kıvranmanı seviyorum.
Ah, sanırım gerçekten her zaman dediğin gibi ben arsız bir adamım. Sana doymuyorum, en çok sana açım Taehyung.
Gururun okşanıyor bunları okurken. Bir daha asla sevişemeyeceğimizi düşünüyorsun az önce bundan bahsetmeme sinir olmamış gibi. Bunun için bir daha sinirlenip boynundaki fularla oynuyorsun. Sen de arsız bir adamsın Taehyung. Benimleyken çok arsızsın...
Taehyung, ölüm beni korkutmaya başladı. Dört gündür soğuktayım, donmak üzereyim. Ayak parmaklarıma kadar uyuşmuş durumdayım. Parmak uçlarım git gide morarıyor, hissizleşiyorum.
Ölüm böyle bir şey mi? O zaman ben ölüyorum sevgilim.
Eskiden aramızda hiç bir engel yokken, insanlar bizi bilmezken çok mutluyduk değil mi sevgilim? İçimizde her zaman bir korku vardı. Ne zaman buluşsak biri görecek diye korkudan ölüyorduk. Ama güzeldi Taehyung. Birlikteydik, her ne olursa olsun görüyordum senin güzel yüzünü. Yarın sana kavuşacağımı bilerek her gece kafamı yastığa koyuyordum.
Şimdi uyumuyorum bile Taehyung. Uyumam için sebep yok, uyandığımda seninle buluşmayacağım, seni görüp sarılmayacağım.
Belki de tek neden bu değildir. Son günlerimde her şeyi yaşamak istiyorumdur. Güneşi sonuna kadar görmek, ayı ise güneş doğana kadar izlemek istiyorumdur.
Ben farkettim ki aslında ölmek istemiyorum Taehyung. Bizi buna zorladılar. Beni buna mecbur ettiler, bizim aşkımız beni buna mecbur etti. Ama pişman değilim sevgilim, aşkımız için her şeye değerdi. Ölmem gerekiyorsa ölürdüm. Sorun değildi, senin uğruna her şeyi yapardım.
Dün çok fazla kan kaybettiğim için de fazlasıyla halsizim sevgilim. O yüzden yazım hatalarımı mazur gör lütfen. Sen yazım yanlışı sevmezsin biliyorum. Önceden sana ne zaman mektup göndersem yazım hataların var deyip tekrar yazıp göndermemi isterdin.
Karşılıklı gülümsüyoruz...
Anılarımız ikimizi de gülümsetiyor. Belki sen okuduğunda yaşıyor olmasam da, bu cümlemi okurken karşılıklı gülümsedik sevgilim.
Ölümün soğukluğu iyice tüm vücudumu sardı sanki Taehyung. İlk defa bu kadar yaklaşmış hissettim.
Senin tabirinle 'sonsuz olan son' dediğin şeyin sonuna geldim. Bizim sonumuz yoktu sevgilim. Öyle demiştin bana, ama ben bizim sonumuzu hazırlıyorum. Bedenim kaldırmıyor, aşkımız için mücadele edemiyorum. Ben bu savaşta yalnızım Taehyung. Bütün insanlığa karşı tekim. Sen bile yanımda yoksun sevgilim. Söylesene bana nasıl dayanabilirim bu acıya?
Doğum günüme kadar sabredeceğim Taehyung. Doğum günümde kendiliğimden can vereceğim. Bu güçsüz bedeni ayakta tutmak zor. Çok zor. Hala savaşıyor olmak çok zor, bu savaşta tek olmak çok zor. Her şey fazlasıyla zor.
Şimdi gidiyorum. Gitmeden önce son kez olmaması umuduyla gözlerinden öpüyorum. Parmak uçlarından öpüyorum. Sen çok seviyorsun parmak uçlarından öpmemi.
Bütün acını parmak uçlarından dudaklarıma taşıyorum sevgilim. Parmak uçların narindir senin, kaldıramaz o kadar acıyı, taşıyamaz o yükü. Öptüm her bir parmağından, aldım bütün üzüntünü kederini. Hepsini kalbimde toplayıp daha da ağırlaşmasını sağladım. Ama sana belli etmedim Taehyung. Senin acıların da eklenince daha da güçsüz düştüğümü belli etmedim.
Yine kağıt bitiyor, şimdilik hoşçakal aşkım...
~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Dear Wife, Kim Taehyung |Taekook|
FanfictionBir adam sevdim, sonum olacağını bilmeden...