GİRİŞ
Soğuk deponun duvarları kan ile doluydu. Yerde bir fotoğraf ve birinin belki babası; belki hayat arkadaşı, abisi, kardeşi, evladı, birisinin birçok şeyi vardı.
Arkada ise elindeki bıçakla ne yapacağını bilemeyen, gözlerini bile kırpmayan, sadece nefes alabilen yaşadığı için binlerce kez pişman olan bir hayat vardı.
Adalet, ölümle olur muydu? İnsanın içindeki öfke toprakla geçer miydi? İnsanların yüzüne bakılır mıydı?