By accident

V

*Ten rozdział jest zrobiony z perspektywy Dawida*

Spędziłem noc u dziadków. Zostawiłem wolny dom Meli, miejąc nadzieję, że został w jednym kawałku i że nic się nie stało.
*

Wchodząc do domu zobaczyłem dwie pary butów, jedna nie wyglądała mi za bardzo na damskie buty Hany, były zdecydowanie za duże. Dobrze, że Mela sobie kogoś znalazła, ale nie sądze, że to dobry pomysł, żeby od razu go do domu na noc sprowadzać.
Kierowałem się w stronę pokoju Ameli by sprawdzić czy są w jakimkolwiek żywym stanie, skoro siostra opiekowała się mną i moimi kolegami to muszę się jakoś odwdzięczyć.
Łapiąc za klamkę poczułem z drugiej strony jakiś nacisk. Już się obudzili? Przynajmniej będę miał okazję poznać wybranka mojej siostry.
Otworzyłem drzwi do końca i moim oczom ukazała się twarz Gabriela. Mój najlepszy przyjaciel przespał się z moją siostrą?
Razem z chłopakiem weszliśmy do pokoju i moim oczom ukazała się Mela zasłaniająca się kołdrą, co utwierdziło mnie w przekonaniu,że się przespali.
-Macie chwilę i widzę was obydwóch na dole. -Nie byłem zły, byłem bardziej zawiedziony, że oboje o niczym mi nie powiedzieli i dowiaduje się w taki sposób.

Postanowiłem sobie jasno, dopóki Mela nie porozmawia ze mną na poważnie i nie powie mi jak to się stało, a Gabriel nie postara się naprawić główki to niech nie liczą na jakąkolwiek interakcje ze mną. Jeśli chcą się bawić to proszę bardzo, ale ja nie będę stał bezczynnie.
*

Czułem się podle za to jak zareagowałem, jestem przecież jej starszym bratem i nie powinienem strzelać fochami jak małe dziecko, jednak na tą chwilę za dużo już zrobić nie mogłem, ponieważ Hana wyciągnęła ją na zakupy, ale może to i lepiej.
Niech nie myśli o sytuacji z rana.

Co do Gabriela? Wyjaśnimy to sobie, chyba. Nie chcę się na niego obrażać, ale ja nie posuwam mu siostry jak nie ma go w domu, przy okazji nie mówiąc mu nic o tym.
*

Nie wierzę jak bardzo kochaną mam siostrę, po tym wszystkim jak na nią nakrzyczałem i tak pomyślała o mnie i kupiła mi moje ulubione reese's.
Mimo tego, że nie odezwała się ani razu, bo wiedziała, że nic tym nie wniesie to wydała swoje pieniądze na mnie.
Szybkim krokiem wszedłem do niej do pokoju i przytuliłem ją, brakowało mi tego całego uczucia bliskości.
Dużo rozmawialiśmy i doszliśmy do porozumienia. Zrozumieliśmy swoje błędy i uzgodniliśmy sobie, że postaramy się ich nie powtórzyć.
Mam wielkie szczęście posiadając taką wyrozumiałą siostrę.