Querencia

4. BÖLÜM

Gözlerimi kapatmış, yumruğumu sıkmış bekliyordum. Yüzüstü yattığım için neler olduğunu göremiyordum. Merak ve korku aynı anda içimi kemiriyordu. 

Sıktığım yumruğumu kaplayan bir avuç gözlerimi açmama neden oldu.

''Sakin ol.'' dedi Batuhan sakince. Gözlerimizin buluşması için eğildi.

''Alt tarafı bir dövme. Bu kadar korkma.'' dedi. Sesinde bulunan alay az çok kendini belli ediyordu.

''Tabi senin için söylemesi kolay.'' dedim elimi onunkinden çekerken. Batuhan'ın eskiden sırtına  birkaç dövme yaptırdığını biliyordum. Bu yüzden korkmaması normaldi.

''Yaptırma o zaman.'' dedi elimi geri tutarken.

''Olmaz Deniz'e söz verdim.''  

''Hazırsanız başlayalım.'' dedi Ahu önlüğünü bağlarken.

Deniz ve ben lisede bir karar almıştık.  İkimizde olan ve arkadaşlığımızı temsil eden bir şey yaptırmak istiyorduk. Ve aklımıza o mükemmel fikir geldi: Dövme yaptırmak. Ailelerimizin görmemesi için omzumuza yaptırmaya karar vermiştik. İkimize özel olması için de birbirimizin sevdiği çiçeği yaptıracaktık. Sonuç olarak şu an dövmecideydik. 

Derin bir nefes alıp konuştum.

''Hazırım. Başlayabiliriz.''  

''Ben de yaptırmak istiyorum.'' dedi Batuhan birden.

''Ne yaptıracaksın?'' diye sordum, Batuhan'ın birden verdiği karara şaşırarak. Yüzünde bir gülümseme oluştu.

''Sürpriz.''

''Ya Batu söylesen ölür müsün?'' sözlerime kulak asmadı.

''Siz başlayın Ahu Hanım.'' dedi elimi sıkı sıkı tutarken.

***

Lavaboda aynanın karşısına geçmiş dövmeye bakıyordum. Düşündüğümden çok daha kibar duruyordu. Üstelik düşündüğüm kadar canım acımamıştı. Buna rağmen Batuhan sıkı sıkı elimi tutmuştu. 

Deniz'in bana seslenmesiyle lavabodan çıktım.

''Hazır mısın? Çıkmamız lazım artık.'' dedi telefonunu çantasına koyarken.

''Hazırım.'' bugün Batuhan ve Doruk'un evine gidecektik. İlk defa gideceğimiz için biraz heyecanlıydım. 

Apartmandan çıkıp Deniz'in arabasına binip yola çıktık. Evlerimiz birbirinden çok uzak değildi. On dakika içerisinde Doruk'un gönderdiği konumdaydık. 

Karşımızda kocaman bir site vardı. Bizim kaldığımız siteden daha yeni ve lüks gözüküyordu. Açıkçası bu beklediğim bir şeydi. Batuhan'ın ailesinin durumu oldukça iyiydi. 

Batuhan'ın ailesiyle Türkiye'ye geldiklerinde tanışmıştım. Yanlış hatırlamıyorsam 11. sınıftaydık. Annesi Nergis Teyze moda tasarımcısıydı. Hatta anlattığına göre Batuhan'ın babası Cevdet Amca ile işi sayesinde tanışmışlardı. Batuhan'ın ailesiyle Doruk'un ailesi ortaktı. Sonuç olarak biri zenginse diğeri de zengindi.

Doruk konumu gönderirken hangi blok ve kaçıncı kat olduğunu da yazmıştı.

''B blok 7. kat.'' dedi Deniz telefonuna bakarken. 

B bloğu bulup asansörle 7. kata çıktık. Asansörün kapısı açıldığında dışarı çıktık. Bulunduğumuz katta tek bir daire vardı. Dairenin kapısını çaldım. Kapı açılınca şok içinde bağırdım.

''Buğra!'' koşarak sarıldım. Ben sarılırken arkamdan Deniz konuştu.

'' Önceden haber verseydin hazırlık yapardık.''