New Teacher || ChanMin

42:: i know i can treat you better

bokum gibi bolum oldu ama duz yazi oldugu icin sinir koyuyorum

NOT: asiri cringelikten olme durumunda hastane masraflarini karsilamiyorum.

oy siniri: 20

yorum siniri: 30
(bok gibi bolum oldugu icin siniri biraz dusurdum)

###

Chan'ın geleceği ve birlikte ilişkilerini açıklayıp gidecekleri günüydü. Ailesi geldiğinden beri onu avukat olması için sık boğaz ediyordu. Eğer avukat olmazsa da babasından kalma olan barı işletmesini istiyorlardı. Ama Seungmin her ne kadar bar işletmek istese de babasının pis işlerine bulaşmış bir bar işletmek istemiyordu. Sonuçta ailesinden kaçan oydu, neden bir de babasını barını alsındı ki?

Chan ona geldiğini belirtir bir mesaj attı. Seungmin'in gerginliği artarken odasından çıktı ve mutfağa gitti. Annesi bir şeyler hazırlıyordu.

"Benim size bahsettiğim arkadaşım gelmiş de, ben onu şey yapayım. Getireyim."

"Bırak kendisi gelsin oğlum, söylemedin mi evi?"

Seungmin alt dudağını ısırdı. Eğer Chan'ı görmezse her an bu işten vazgeçebilirdi. Onu görmediği sürece kendini rahat ve güvende hissetmeyecekti.

"Söyledim ama bulamamış." dedi ve annesinin bir şey demesine izin vermeden evden ayrıldı. Aşağı indiğinde merdivenlerin dibinde onu beklediğini gördü.

"Channie!"

Merdivenleri ikişer ikişer indi, koşarak yanına gitti ve kollarını Chan'ın boynuna sardı. Chan'da gülümseyip ellerini Seungmin'in beline koydu ve kendine çekti. Seungmin'in saçlarına öpücük kondurdu ve geri çekildi.

"Hadi, çıkalım yukarı."

Seungmin mırıltıyla onayladı ve arkasını döndü, gideceği sırada Chan onu bileğinden tutup durdurdu. Ellerini birleştirdi ve yanına yaklaştı. Ardından birlikte eve doğru yürümeye başladılar.

Kapının önüne geldiklerinde Seungmin ellerini ayırdı ve aralık olan kapıyı açıp içeri geçti. Aşina olduğu kokuyu içine çekti Chan, bu eve son gelişiydi. İçeri girdikten sonra kapıyı kapattı, mutfaktaki annesi sesini duyup seslendi:

"Seungmin! Geldin mi?"

"Evet."

Seungmin derin bir nefes aldı ve karşısına dikilen annesine zorla gülümsemeye çalıştı. Chan bunu fark edip Seungmin'in elini güven verircesine sıktığında yüzündeki gülümse genişlemişti Seungmin'in.

"Hoş geldin oğlum, buyur gel içeri."

Kadın gülümseyerek Chan'ı salona götürdüğünde Chan hafifçe tebessüm etmişti sadece. Daha ilk görüşünden içinde kötü bir his oluşmuştu. Seungmin'in annesi ona karşı iyi davranmasına rağmen içinde rahatsız edici bir his oluşmuştu.

Salona girdiğinde Seungmin'in babası olduğunu düşündüğü adama kafasıyla selam verdi. Hemen sonrada koltuğa oturdu. Seungmin de tam yanına oturduğunda kadın gülümseyerek onlardan uzaktaki tekli bir koltuğa geçti.

"Bir şey getireyim mi? Aç mısınız?" diye sordu kadın ilgiyle. Chan reddettip Seungmin'e baktı. Sanki gözleriyle gitmek için yalvarıyor gibiydi.

Chan acıyla yüzünü buruşturdu. Seungmin onun elini fazla sıkmıştı, gerginlikten olmalıydı. Eğer Seungmin korkuyorsa gerçekten de kötü bir şey vardı.