Korkunç Bir Lanet

O KİM?

-Küçüklükten gelmiş bir şey bu lanet

Sabahtı. Annemin yanına gittim ve annemi öptüğümde daha doğrusu dokunduğumda nasıl ölebileceğini gördüm daha 8 yaşındaydım bence bunu görmek için fazla küçüktüm.

Annemi Babam öldürüyordu bunun gerçek olabileceğini düşünmemiştim.

Bir gün Babam eve silah ile gelmişti ve tıpkı anneme dokunduğumda oradaki görsel gibi bu korkutucuydu, babamı durdurmaya çalıştım fakat olmadı , Babam ilk önce Annemi sonra da kendisini vurmuşdu.

Bundan sonra asla insanlara dokunmak istemiyordum, kime dokunsam nasıl öleceğini görebiliyordum, bu bir lanet miydi?

...

Her zaman siyah kapüşonlu hırkamla çıkardım dışarı ve bir gün metro durağında metronun gelmesini bekliyordum ki beklemez olaydım çok kalabalıktı birisine dokunmamam için yürüyerek gidecektim gitmesi ise 1 saat falan sürüyor oysaki sadece pizza yemek için çıkmıştım dışarıya.

Yürürken yağmur yağmaya başladı geri de dönemezdim yolun yarısına gelmiştim ve şemsiyem bile yoktu.Birde çok soğuktu.

Birden ıslanmamaya başladım yukarı baktığımda birisi üzerime şemsiye tutuyordu o da benim gibi siyah kapüşonlu bir hırka giymişti.Bana "al" dedi tam şemsiyeyi alacaktım yanlışlıkla elim eline deydi fakat ölümünü görmedim herkeste görmeme rağmen onda görmedim ve şemsiyeyi ben alır almaz gitti.

Hızlıca koşar adımlarla gidiyordu peşinden gittim fakat kaybolmuştu onu bulamadım.Bende gidip pizzamı yedim ve dönerken derin derin düşünüyordum ve o kişi sanki yüzünü gizliyordu bunu neden yapıyordu "acaba bir iyilik meleği falan mı gelmişti?" diye düşündüm.

Eve gittim ve uykuya dalamıyordum o üzerime şemsiyeyi tuttuğunda kalbim çok hızlı atıyordu bunun sebebini bilmiyordum.

Sabah kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra peynirin olmadığını fark ettim ve ben yanlız yaşıyordum peyniri kendim almaya gitmek zorundaydım.

Markete girdim peyniri alıp çıktım ve karşımda siyah kapüşonlu hırkalı bir insan gördüm ve ona dokunduğunda ölümünü gördüm merdivenlerden düşüyordu ama engel olmadım çünkü ne yaparsam yapayım her türlü ölecekti, bunu asla değiştiremeyecektim.

Bu o kişi değildi ,çünkü ona dokunduğumda ölümünü görmedim
belki de eline dokunmamışımdır.

Ben çalışmuyordum Anne ve Babamı kaybettiğim için devlet bana maaş veriyordu ben o maaşla geçiniyordum.

Hiç arkadaşım olmamıştı hayatım boyunca çünkü başkalarına zarar
vermek istemiyorum, herkes ,ben dokunduktan sonra yakın bir sürede ölüyordu belki ben dokunmasam daha
geç ölürler diye düşünüp hiç kimseye
zarar vermek istemiyorum.

O kişi sürekli aklımdaydı onu bulacağımdan emindim ve onu bulmaya karar verdim tekrardan yağmur yağdığı gün aynı yolda yürüyecektim.

4 gün sonra:

Sabah kalktığımda yağmur yağıyordu ve aynı saatte dışarı çıktım. Metroda biraz bekledikten sonra aynı yolda yürüdüm ve Pizzacıya gittim fakat yolda karşıma çıkmadı. Yaklaşık 30 dakika boyunca yağmurda ıslanıp onu bekleyene kadar oturdum.

Sıkıldım ve" bu gelmeyecek"dedim. Geri dönerken aynı şekilde kalbim çok hızlı atıyordu ve yağmur durmuştu, aslında durmamıştı sadece şemsiyeyi benim üzerime uzatmıştı.

Sonra tam gidecekken kolundan tuttum fakat hiç bir şey görmüyordum, kendi kolunu çekti ve gitti.

Belkide benim için özel bir insandır, diye düşündüm.

Umarım Beğenmişsinizdir
Lütfen oylamayı unutmayın.ʕ⁠っ⁠•⁠ᴥ⁠•⁠ʔ⁠っ