Korkunç Bir Lanet

Düğün Davetiyesi

Cenk:Ben Melisa ile evleniyorum. Seni de bekliyorum.

Dedi ve gitti Dünyam 2.kez yıkılmıştı.

Melisa ile pek yakın değildik ama nasıl olur. Cenk ile Melisa hiç anlaşmazlardı
.Derler ya ilk aşklar kavgayla başlar o söz aklıma gelmişti.

Gidebileceğimi pek sanmıyordum eve gittim yavaşça ama ağlamıyacaktım dik durmam lazımdı beni sevmeyen birisini ben neden seveyim umrumda değildi artık.

Ağlayarak eve gittim.Eve girdim ev çok soğuktu gerçekten resmen dışarıdan daha fazla soğuktu. Kombiyi açtım ve yatağıma uzandım. Akşam yemeği bile yemeden uykuya dalmıştım.

Sabah uyandığımda gece akşam yemeği yemediğim aklıma geldi. Genelde işe gitmeden önce kahvaltı etmezdim orada ederdim. Ağzıma bir kaç bir sey atıp çıktım. Yavaşca işe gitmek için yürürken bir yandan da kulaklıkla şarkı dinliyordum.

İşe gittim hiç bir müsteri ve çalışan yoktu şaşırmadım değil.Birden bir ses yükseldi "İyiki doğdun Alisa" Birden kulakları kapattım ve geriye doğru adım attım tam düşecektim o sırada birisi belimden tuttu bu Cenk'ti.

Madem evlencen niye sırtımdan tutuyorsun deli diye iç sesim konuştu.
Fakat Cenk'in de ölümünü görmemem şaşırtı.Nasıl görmedim o çocuk ve Cenk.
Hemen ileriye doğru bir adım attım ve elinden uzaklaştım. Teşekkür bile etmedim.Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.

Pastayı masaya koydu patronum ve beni çağırdı. Yanına gittim ve bir dilek dilememi istedi. Bu dileği siz biliyor olacaksınız ki bu lanetin bitmesini dileyecektim. Her ne kadar dilesem de bu gerçek olmuyordu.

Bu sefer farklı bir şey diledim.Gözlerimi kapattım ve içimden 'Anne olmak istiyorum'dedim. Anne olmak o kadar çok istiyordum ki Anne olmadan ölmek istemiyordum.Bu lanet giderse belki anne olabilecektim.

Gözlerimi açıp mumu üfledim ve Cenk bana sarılmak için yaklaştı fakat ben geri adım atınca Anlamış olacak ki sarılmak istemediğimi, geçip bir sandalyeye oturdu.

Pasta çilekliydi. Çilekli pastadan her zaman nefret etmişimdir.Pastaları yedikten sonra patronum bana eve gidebilirsin bugün dedi. Bence de gidebilirim fazla yorgun hissediyordum. Patron hayatımda gördüğüm en iyi insanlardandı.

Eve gitmek için taksi çağırdım ve eve gittim. Anahtarımı çıkardım. Kapıyı açtım. Ayakkabılarımı indirdim ve geçip masaya oturdum. Masanın üzerinde çikolatalı pasta vardı. Üzerindede bir kart "İyiki doğdun bıcırık" yazıyordu. Bıcırık mı?

Bıcırık kelimesine şaşırdım. Annem hariç bana kimse bıcırık demezdi. Boşverdim ve bayıla bayıla çikolatalı pastanın hepsini yedim. Sonra ise Oturdum ve Televizyon falan izledim.

Akşam saat 22:15 civarı dışarı çıktım ve biraz dolaşmaya karar verdim. Hiç kimsenin olmadığı bir sokakta 10 dakikadır beni takip eden kisinin ayak seslerini duydum. Titriyordum ve fazlasıyla korkuyordum. Hızla yürümeye başladım o da aynı şekilde.

Hızlı adımlarla markete girdim ve polis çağırdım. 10 dakika sonra polisler geldi ve beni evime bıraktı. Asla gece dışarı çıkmayacaktım. Evde yatağa tam uzancaktım ki kapı sesine biri çok sert bir şekilde vuruyordu.

Yavaş adımlarla ilerledim ve kim olduğuna baktım beni takip eden kişiydi o fazlasıyla korktum. Tam polisi arıyacaktım ki birden çığlık sesleri geldi. Kapıyı açtım hiç kimse yoktu. Hayal mi görüyordum yoksa şizofren miydim?

Terasa çıktım ve hiç kimse sanki çığlık sesini duymamış gibiydi. O sesin gerçek olduğundan emindim. Bu sesi tek ben duymuş olamazdım. Eve geçtim ve yatağıma uzandım yavaşça uykuya daldım..

Uzun zamandan sonra
tekrar yeni bölümler
Umarım beğenirsiniz 💖💗