Shut up and dance

Hoofdstuk 4

POV Caroline
Maandag 1 september

"Schat, je weet toch zeker dat je dit wilt he?" Vraagt pap terwijl hij druk op de weg let.
"Ja pap, tuurlijk, het is nu of nooit", antwoord ik.
"Maar je weet toch dat je ons maar 1 keer om de twee maanden gaat zien", zegt mam die naast pap in de auto zit.
"Ja mam, en ik heb het er voor over, ik ben geen klein kind meer, ik zal goed op mezelf letten!" Antwoord ik enthousiast.
Ik doe maar alsof dat ik het niet erg vind dat ik mijn ouders weinig ga zien. Maar ik wil dit, ik wil dit al vanaf ik klein was. Ik stalk al jaren ballerina's op instagram van deze school.
"We zijn er!" Zegt pap opgelucht,
We parkeren de auto en wandelen naar de school. Ik vind dit gebouw nog steeds even indrukwekkend als de eerste keer. Je kan je niet voorstellen hoe groot deze school is! Ik wandel weer de grote trappen op om bij de hoofdingang te geraken. Ik stap naar binnen met mijn ouders achter me.
Het loopt hier vol met sporters. Groot en klein, dik en dun. Allemaal met heel veel bagage.
Ik heb ook heel veel koffers mee, bijna heel mijn kleerkast en ik heb vorige week ook nog een grote dansinkoop gehouden dus ik heb 3 nieuwe zwarte maillots, 4 nieuwe collants. Nieuwe points, 2 paar nieuwe balletschoenen en dan nog een paar dansuniformen voor hedendaagse dans. Dat heb ik ook 5 uur in de week. Maar ballet heb ik 20 uur in de week. Ik loop naar een tafel waar een papier aan hangt met grote drukletters : BALLETOPLEIDING.
Er staat nog een meisje voor me met zwart lang haar. Ik kan haar gezicht niet zien want ze staat met haar rug naar me toe. Het is een roodharige mevrouw die achter de tafel zit. "Jaar?" Vraagt ze aan het meisje voor me.
"Eerste, mevrouw", zegt het meisje keurig.
Dat meisje zit bij in het jaar! Niet dat we in het eerste middelbaar zitten, we zitten in het derde, maar pas vanaf het derde middelbaar kan je deze opleiding volgen.
"Naam?" De mevrouw kijkt met strenge ogen naar de danseres voor me.
"Eleanor Hastings", antwoordt het meisje.
Whaaaat??! De enige echte Eleanor Hastings staat voor me!! Ze is de dochter van Katherina Hastings, een echte balletlegende en 1 van mijn idolen!! En waarschijnlijk is Eleanor even goed als haar!
Ze krijgt haar kamernummer en praktische informatie.
Ze draait zich om om haar koffers te pakken. Ik kijk haar aan en ik lach naar haar. Ze lacht vriendelijk terug. Dan wandelt ze rustig weg met haar koffers.
Dan ben ik aan de beurt.
"Jaar?" Vraagt de vrouw.
"Eerste" antwoord ik.
"Naam?"
"Caroline Rivers"
De vrouw kijkt met zoekende ogen op haar laptop.
"Gevonden, je slaapt op kamer 356 met Samantha Cloney, je mag nu naar je kamer gaan en je gaan installeren. Je mort zorgen dat je om 12:00 uur exact op de binnenplaats van onze school bent, het grasveld. Daar volgt nog wat praktische informatie. Dan moet je afscheid nemen van je ouders, hier is je lessenrooster voor heel het jaar en je zit in klas 3KC dat staat voor 3 Klassiek C."
"Bedankt!" Ik neem mijn lessenrooster aan en nog een bundeltje waar het verloop van deze week instaat. En wandel verder naar een hal.
"Gaan jullie maar naar de cafetaria hier op school ik zie jullie wel om 12 uur in de binnenplaats", zeg ik nog vlug tegen mijn ouders. Ik sjouw mijn bagage mee de trap op, wat weegt het veel. Als ik ongeveer in de helft ben hoor ik iemand arrogant achter me zeggen :"hulp nodig?"
Het is die jongen die mijn auditie onderbrak, hij heeft een gemene grijns op zijn gezicht.
"Nee", antwoord ik kil.
"Wow rustig aan ballerina", lacht hij.
Ik zucht en zet mijn valiezen neer :"ik heb jou hulp niet nodig oke? Bedankt trouwens om mijn auditie te verpesten!"
"Zo erg zal ik het wel niet verpest hebben hoor, hier sta je toch! En schat, elk meisje wilt mijn hulp hier, je gaat nog spijt krijgen dat je mijn aanbod hebt afgewezen", kaatst hij te zelfzeker terug.
Ik geef hem nog een vuile blik en neem dan mijn bagage weer bij de hand en loop de trap op. Is er eigenlijk geen lift hier? Wat een stomme loser is hij wel niet, hij is knap, oke, maar hij voelt zich echt te goed. Uiteindelijk kom ik bij mijn kamer aan. Hmm Samantha Cloney, vanwaar ken ik die naam?
Ik stap de kamer binnen, één kant van de kamer is al gezellig ingericht door mijn kamergenoot. Maar die is er precies nu niet. Ik zet mij op het lege bed. En plots gaat de deur open. Opeens zie ik iemand binnenlopen die ik al eerder heb gezien .
"Caroline!!" Roept ze uit en ze omhelst me.
Even moet ik nadenken, maar natuurlijk, dit is Sam!! Die ik heb ontmoet bij de auditie!
Nu dringt het tot me door Sam, Samantha.
"Sam!!" Roep ik uit.
Ik heb de opleiding van mijn dromen en ik heb een leuke kamergenoot, niets of niemand kan me dit nog afnemen!