Shut up and dance

Hoofdstuk 6

POV CAROLINE
We hebben allemaal afscheid genomen van onze ouders.
Het is tijd om middag te eten, Sam en ik lopen naar de reusachtige kantine. Hij zit al bijna helemaal vol. Er is geen vrije tafel meer, opeens wijst Sam naar een tafel waar al 4 meisjes aanzitten en waar nog juist 2 stoelen vrij zijn.
"Oke", zeg ik. Ik laat niet merken dat ik nerveus ben, ik ben nogal vrij verlegen als het aankomt om bij groepjes te gaan zitten. We lopen naar de meisjes.
"Zouden wij hier mogen komen zitten?" Vraagt Sam vriendelijk.
"Ja tuurlijk!" Antwoordt een meisje met een wilde bos zwarte krullen.
Ik lach, en ze lachen allemaal vriendelijk terug.
"Van welk jaar zijn jullie en welke opleiding doen jullie?" Vraagt een meisje met een blonde losse knot.
"Ik doe de balletopleiding en Sam doet de opleiding voor hedendaagse dans, en jullie?" Antwoord ik.
"Oh toevallig, ik doe ook de balletopleiding", zegt ze enthousiast.
Opeens worden ze stil en begint 1 van de 4 meisjes met het donkerbruine haar en getaande huid te fluisteren :"kijk! Dat is die Austin, de "badboy" van deze school, hij heeft het blijkbaar al met meer dan 40 meisjes gedaan."
We kijken allemaal zijn richting uit. Ugh, het is die vervelende voetbaljongen die mijn auditie verpestte. Ik kijk met mijn vuile blik, omdat ik hem echt niet kan uitstaan. Opeens kijkt hij ook onze richting uit, en hij maakt oogcontact met mij, hij grijnst. Snel draai ik me om.

15 minuten later
We zijn druk bezig met praten over van alles en nog wat. Ik ken nu ook al hun namen,het meisje met de zwarte krullen noemt Lin, met de blonde losse knot Amelie, het meisje met de donkere bruine haren Sarah. En dan nog het meisje met een lichte dip dye van lichtbruin naar blond is Axelle.
Ik moet opeens dringend naar het toilet.
Ik sta op van de tafel en loop door de kantine naar de deur om naar de gang te gaan. Ik loop door de gang, naar waar was het nu weer? Gang door 2de deur rechts? Ik zie een bordje met meisjes toilet opstaan. Net voordat ik de deur wil opendoen wordt ik met een hand op mijn schouder tegen de muur gedrukt.
Ik kijk op en zie dat het die vervelende voetbal jongen Austin is. Hij leunt met een hand tegen de muur en met de andere pakt hij mij stevig rond mijn middel vast, we zijn maar een paar centimeters van elkaar verwijderd.
"Wat moet je?! Laat me los!!" Schreeuw ik.
"Ooooh, is de kleine schattige ballerina bang? " zegt hij overdreven.
"Nee, ik wil gewoon dat je me los laat", snauw ik terug.
"Niemand kijkt zo vuil naar me, of doet zo tegen me, ik ben Austin Taylor! De zoon van de grootste sponsor van deze school", zegt hij arrogant.
"Gast, het is niet omdat 40 andere meisjes met jou naar bed willen dat iedereen op deze school dat wilt, en het is niet omdat jou vader een belangrijke man is hier voor de school, dat jij de 'koning' van deze school is!" Bijt ik hem toe.
Hij grijnst :"jij wilt me , kleine ballerina".
"Wat? Wat zeg je nu weer?!" Roep ik uit frustratie
Hij wilt me maar nier loslaten en ik begin dat spartelen moe te worden.
Zijn hoofd komt dichter bij, en even lijkt het alsof de wereld rondom ons stilstaat, ik denk niet na en laat het toe da hij me kust.
Uiteindelijk haalt hij zijn lippen van de mijne :"ach Caro, ik had toch gelijk", grijnst hij.
"Wat? Ik kreeg jou gewoon niet van me af! En hoe ken je zelfs mijn naam?" Antwoord ik.
"Ik weet alles", zegt hij en hij gaat weg.