Shut up and dance

Hoofdstuk 5

POV CAROLINE
Het is half 12, binnen een half uur moeten we op de binnenplaats zijn.
Sam en ik zijn druk aan het praten over al onze danservaringen terwijl we alles uitpakken.
We zijn nu al 2 handen op 1 buik!
Dan opeens horen we een luid gebonk op de deur.
Ik kijk geschrokken op en Sam kijkt me vragend aan.
Ik loop naar de deur en trek hem voorzichtig open.
"Heeey Saaaaam!!" Roepen drie jongens uit, maar als ze mij zien staan kijken ze me vragend aan.
"Oeps sorry verkeerde kamer", zegt 1 van de 3 snel.
"Nee! Hey jongens!!" Roept Sam die naar de deur komt gelopen.
Ze omhelst hen alle drie tegelijk.
"Wat onbeleefd van me", zegt Sam enthousiast.
"Jongens, dit is Caroline! Caroline dit zijn Luke, Jason en Louis", roept mijn kamergenoot enthousiast uit.
De drie jongens begroeten me vriendelijk, ik lach terug naar ze. Het zijn alle drie wel best knappe jongens, Luke is blond met blauwe ogen, zoals mij. Hij heeft een gespierd lichaam, dat zie je door zijn t-shirt en hij is lang. Jason is iets kleiner maar nog steeds groot en is ook gespierd hij heeft donkerbruin haar netjes in een kuif en donkere ogen. En Louis heeft lichtbruin haar, ook in een soort kuif. Hij heeft ook donkere ogen. Hij is kleiner als de andere 2 maar nog steeds groot.
"Jongens, zouden jullie even kunnen weggaan, we zijn nog dringend bezig met uitpakken", zegt Sam zelfzeker.
Ze stemmen in, en wandelen rustig weg. Eenmaal we terug aan het uitpakken zijn vraag ik :"hoe ken je hen?"
"Luke zat bij mij op school vroeger, het was een goede vriend van me, Louis is zijn stiefbroer en Jason is een goede vriend van hen, Luke is voetballer en Louis en Jason zijn zwemmers", antwoordt mijn kamergenoot.
Ik knik.
"Is Jason niks voor jou?" Zegt ze geheimzinnig
"Huh nee waarom zegt je dat nu?" Lach ik.
"Hij keek nogal geïnteresseerd naar jou", knipoogt ze.
"Sam, we zijn hier voor ballet!!' Grinnik ik.
We beginnen allebei hard te lachen.

12 uur
We zijn aangekomen aan de binnenplaats, ik ben al bij mijn ouders gaan staan. En Sam bij de hare.
Ik kijk in het rond en zie die voetballer, die mijn auditie verpeste en die ik tegen kwam op de trap, verwaand naar me kijken.
Wat een eikel, hij voelt zich veel te goed.
Opeens wordt het muisstil en de directeur begint te praten op het podium buiten op de binnenplaats.
"Beste nieuwe leerlingen, het is ons een genoegen om jullie hier te mogen ontvangen. Wij kijken alvast uit naar een jaar vol talent, passie, zweet, en hard werk. Natuurlijk mogen jullie schoolpunten hier niet onder lijden. Dus wie bij kerstmis gebuisd is voor meer dan 2 vakken, is genoodzaakt dit College te verlaten. Op zaterdag mogen jullie de school verlaten, als jullie ouders het toestemmingsformulier hebben ingevuld. Jullie mogen dan buiten de schoolmuren van 6 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds. Houden jullie jullie niet aan de regels zijn wij genoodzaakt jullie te straffen, we gaan binnen enkele minuten verder met de onthaaldag zodat we overmorgen kunnen beginnen met een normale gang van zaken. Gelieve nu afscheid te nemen van de ouders en familie en dierbaren."

Nu begint het écht!